Ik wil graag bloggen over en voor iemand waar ik in geloof: och ja, in zijn onschuld geloof. Misschien omdat ik destijds bij Johnny Depp te laf was om me er openlijk over uit te spreken. Depp niet durfde te verdedigen. Laf.
Me Too is een revolutionaire beweging, op zich was het meer dan welgekomen. Van in het prille begin, in 2017, sprong ik met dankbaarheid op de Me Too-wagen omwille van vorige intrieste ervaringen die (lachend) onder de mat werden geschoven. De ergste in mijn beleving was een stalking in m’n twintiger jaren. Jong en gestalkt worden, geen lachertje. Ondertussen meer dan 10 jaar geleden en nog steeds wordt stalking niet serieus genomen. Nog steeds niet. Zelfs niet na de hele Me Too- beweging. Dat mag onderhand wel es. Geen namen maar een kortstondige jeugdvriendin van me werd voor het leven verminkt (heeft in de kranten gestaan. Walgelijk verhaal) door haar stalker.
Niet elk Me Too-verhaal is een oprecht een. Noem het oppervlakkig: BH9210, ja, de serie, leerde me dit. Valse aanrandingsbeschuldigingen kwamen er sporadisch voorbij in de eerste seizoenen waarin ik ‘hooked’ was aan die serie. Best gewaagd dat ze ook dàt onderwerp in de vroege nineties wilden vertellen in een serie voor tieners. Een valse Me Too is een kaakslag voor elk slachtoffer.
Ik wil hier dus m’n nek uitsteken voor Woody Allen. Hij werd gecanceld terwijl hij na een diepgaand, zeer diepgaand onderzoek (politie, psychologen, enzovoort, enzovoort. Ik heb zoveel mogelijk verslagen trachtten te lezen, heb me in het hele proces verdiept) is vrijgesproken. Johnny Depp werd ook direct gecanceld. Begrijpe wie het begrijpe wou want hij was niet diegene met een geschiedenis als dader van partnergeweld, Amber Heard had er wel een. Toch werd hij als dader zonder enig bewijs gezien. Because he’s a man. Zowel mannen als vrouwen kunnen dader als slachtoffer zijn, Me Too mag, kan dit niet vergeten.
Bij Woody Allen lijkt het (uit documenten) meer op een verhaal van een bittere ex die sexueel kindermisbruik verzon. En waarom wilt men Woody Allen cancellen als men voor Roman Polanski nog steeds wilt applaudisseren? Polanski is duidelijk schuldig bevonden, Woody Allen niet. Ik begrijp het niet.
Sowieso ben ik niet voor een vergaande cancelcultuur (werken en series die verboden worden), al helemaal niet als het om louter geruchten gaat. Woody Allen ging vrijuit. Michael Jackson ook. O.J. nooit helemaal. Ik hecht meer waarde aan rechtspraak dan aan geruchten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten