Vandaag heb ik afscheid moeten nemen van
mijn burgemeester, Patrick Janssens. En geloof me: dat doet pijn. Door het elan dat hij in de stad bracht werd ik verliefd op deze stad, Antwerpen, de stad waar ik opgroeide, weliswaar veel van hield maar niettemin zo kon inruilen voor een andere stad. Niet zo onder zijn bewind. Antwerpen lééfde op, man, Antwerpen lééfde. Ik wou er nooit meer weg want het werd een boeiende stad waar altijd wel wat gebeurde, die steevast in de lijstjes verscheen van de te ontdekken Europese steden omwille van haar vernieuwende karakter. Daarvoor wil ik mijn burgemeester bedanken.
En aan al die andere linkse progressieve partijen: hoe kan je nu blij zijn met dit resultaat? Als je eigen overwinning ten koste gaat van een goed stadsbestuur en alleen maar ten voordele dient van de NVA? Een goeie oppositie voeren? Pffff, het Vlaams Belang heeft ook jarenlang een goeie oppositie kunnen voeren.
En toegeven, onder de gordel maar daarom niet minder leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten