Het dorpje dus. Toen ik er pas kwam kon ik niet wachten om weer uit het dorpje te zijn. Rennen naar de bus: 't Stad! 't Stad (Antwerpenaren zijn vreselijke mensen)! Nu kom ik er wel graag, ik bedoel, in het gebouw dat een verstedelijkte gemeente binnen het dorp lijkt. De bevolkingsdichtheid is er 10 keer het dorp en da's goed zo. Als al die mensen het gebouw verlaten lijkt het dorpje voor vijf minuten overbevolkt. Ik kom er graag omdat de mensen er aardig zijn (dat heb je met een dorp). Gewoon aardig. Ze komen voornamelijk uit dorpen als Brecht, Wuustwezel en Essen. En dorpen als Putte en Kalmthout. En vertellen dat ze het leuk vinden om in een dorp te wonen omdat de bakker gewoon aan huis komt en koffie komt drinken, dat iedereen er iedereen al kent vanaf de jongste jeugdjaren en dat er rust heerst. Dan krijg ik het benauwd. Dan zie ik ze afstappen temidden van velden en denk: dit is toch zo saai? Alweer een weide met drie koeien.
Het is maar wat je gewend bent: zij willen niet naar de stad toe vanwege de drukte. En dat je er de band niet hebt van iedereen kent elkaar sinds de jongste jeugdjaren (de drukte is natuurlijk relatief, als ik in huis zit, is het niet druk, hoor. En d'r zijn best wel wat wijken op te noemen waar iedereen elkaar kent. Sommige buurten gedragen zich als dorpen in de stad, zedus. Voorbeelden: 't Valaar (in Wilrijk), 't Kiel, 't Zuid, rond het Krugerpark (Borgerhout) en je hebt zelfs een wijk die Deurne Dorp-Expo heet. Zedus.)
Maar ik gun het ze, het half uur fietsen naar de bushalte om een bus te nemen die slechts 1 keer per uur halt houdt. Op zaterdag 1 keer in de drie uur. En op zondag twee keer per dag. Ik gun het ze, want ze zijn zo lief en als je jong bent heb je 't graag rustig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten