van veel wat

Hello!

Wees welkom op deze pagina. Hij is nog jong, hij is nog fris. Maar we gaan er keihard tegen aan! 


woensdag 21 april 2010

Prince op Werchter

Vorig jaar Madonna en nu Prince. That's right, mijn allergrootste idool samen met Parliament/Funkadelic komt naar België. Dat wordt weer spannend om een ticket te bemachtigen maar ja, I don't care. Of I do care, ik wil echt wel dat ticket. Vaak is het wel zo dat je via e-bay en dergelijke nog tickets achteraf kan krijgen maar laat ik gewoon maar bellen. Donderdag. 9.00. I'm so gonna call!
Eerst kwam er de euforie, kort erna de stress: want wàt als ik geen ticket kan bemachtigen? Wat dan? Laten we daar maar even niet aan denken.


En omdat ik zin heb om nog es mijn top 5 funklijstje prijs te geven (funk is mijn favoriete genre):

1. Funkadelic

Die liefde begon tijdens mijn studentenjaren. Niet lang ervoor had ik Prince ontdekt, en was er zo excited over. En dan kwam Funkadelic. Ik wist niet waar ik het had: Funkadelic en Prince in een jaar tijd ontdekken. Maandenlang luisterde ik naar niks, niks anders en wilde ik over niks, niks anders praten.

2. Prince

Ik moet zo'n jaar of negentien, twintig zijn toen ik 'out of the blue' uit nieuwsgierigheid de driedubbele Prince voor m'n verjaardag vroeg. Niet lang daarna kocht ik elke week een nieuwe Prince en riep hem uit tot m'n favoriete artiest. En ik moét het schrijven: Prince is zo'n artiest (net als die anderen in m'n lijst) waar ik absoluut geen onderscheid kan maken tussen de singles en de andere songs: veel reguliere songs vind ik beter dan veel singles en visa versa.

3. Parliament

Met Funkadelic komt natuurlijk Parliament. Kan onmogelijk veel lager in het lijstje eindigen.

4. Sly & The Family Stone

Ik ben er niet echt uit of ik meer van Stevie Wonder of van Sly & The Family hou. Een album als Songs in the Key of Life valt natuurlijk bijna niet te overtreffen, maar toch. Sly & The Family Stone hebben zo'n bepaalde sound die me aan P-Funk en Prince doet denken (Sly heeft dan ook samengewerkt met Parliament/Funkadelic). Dus ja.
Hen leerde ik ook weer kennen in m'n studentenjaren, nog voor Prince en P-Funk trouwens.

5. Stevie Wonder

Als ik naar de hoeveelheid songs van Stevie Wonder kijk die ik adoreer dan voel ik me bijna schuldig dat hij op 5 staat. Maar het is dus een close one. Stevie Wonder werd kort na m'n studententijd een van m'n favoriete artiesten al had ik wel die magische Songs In The Key Of Life in bezit. Ik zal toen net iets te veel met Prince en P-funk bezig zijn geweest. Niet dat zoiets erg is.


5 opmerkingen:

herman zei

je kan dit jaar ook nog naar Stevie als je wilt! hij staat op North Sea Jazz (in Rotterdam) dit jaar. wie weet doet hij ook wel Antwerpen aan. :)

katie morosky zei

Wààààt! Dat wist ik helemaal niet, dankje! En George zou naar 't schijnt op Couleur Café in Brussel spelen. Da's wel heel straf! Als ik nog geld overhou na Prince wordt het idooltjeskijken dus.
Sly zou ik overigens niet meer willen zien: gisteren las ik dat hij een ondermaats (zacht uitgedrukt) verwarrende (waarschijnlijk door drugs) veel te korte performance gaf. Lijkt me vreselijk om zo'n performance van de grootse legende te zien. Dus ik hou hem maar groots! :-)

herman zei

Volgens mij is het nieuws van Stevie ook nog maar net bekend. Ik heb wel gelezen van dat optreden van Sly op Coachella, een paar dagen terug. Scheen niet best te zijn inderdaad. :( Prince op een festival lijkt me dan wel weer heel gaaf.

Marie zei

Heb je Sly gezien op Bluenote? Dat was echt heel triest. Compleet stijf van de coke (of wat dan ook)

George Clinton een paar jaar eerder vond ik wel goed, al kan hij ook niet toppen aan... tja...

katie morosky zei

Ik heb Sly live nog nooit gezien en ben er eigenlijk (nu ik dit allemaal lees) best wel blij om. Hij kampt al kweetniehoe lang met een zware drugsverslaving en anders dan George Clinton maakt hem dat muzikaal echt kapot. Zijn latere cd's zijn ook niet meer wat hij ooit was (Back On The Right Track vind ik zelfs, afgezien van het openingsnummer, ronduit slecht). Echt spijtig dat een artiest met zo'n voormalige goede livereputatie het niet meer lukt door de coke.
George Clinton is daar dus blijkbaar anders in, ik las dat hij begin jaren '00 werd gepakt met crack en op foto's ziet hij er nooit helemaal nuchter uit :-), alleen blijft hij blijkbaar goede concerten geven (ik zag hem nog nooit live - niet op de hoogte - maar ik denk dat er nu wel verandering in gaat komen: in juni een optreden in Brussel, weet ik dus wél :-). En 'k heb ook een keigoede livecd van hem) Ik wist dus niet dat hij op Blue Note was, een tijd geleden speelde hij ook in Antwerpen waarvan ik niet op de hoogte was (ik ben niet echt goed op de hoogte van zulke dingen blijkbaar :-) ).
En het is niet echt op een festival, het Princeoptreden (de festivals op Werchter vinden een week daarvoor plaats): het is gewoon een concert met twee supporting acts. Meer dan een half uurtje Prince dus. :-)