Iedereen heeft iets en ik ook. Wat de meesten uit m'n omgeving wel weten is dat ik last heb van allergieën (waar is mijn hond?) maar iets wat ik heel goed weet te verbergen is dat ik last heb van een obsessief compulsief iets. Dwangneuroses, dwanghandelingen. 50 keer nachecken of je de deur wel hebt gesloten, dingen écht tellen, m'n boeken, cd's, dvd's en kleren op een kleerhanger staan op een bepaalde manier geordend en het is een (ingebeelde) ramp als er ook maar iets verkeerd staat. En de rituelen en de handen die net iets te veel gewassen worden. Maar de waarlijke ziektedrempel van een uur per dag ermee bezig zijn is (nog) niet bereikt, dus bij mij is het vooral een vermoeiende bezigheid, bijgeloof, en ook stom omdat je weet dat het stom is, en toch kan ik het niet laten. Gewoon het huis verlaten zonder die deur na te checken, of de lichten, enzo voor twee weken op vakantie gaan. Da's lef.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten