van veel wat

Hello!

Wees welkom op deze pagina. Hij is nog jong, hij is nog fris. Maar we gaan er keihard tegen aan! 


maandag 30 oktober 2023

Friends met een blik op de toekomst


 Twee weken nadat ik een blogpost schreef over mijn haast fanatieke liefde voor de serie Friends, overlijdt Matthew Perry aan de gevolgen van een hartstilstand in zijn jacuzzi. Snik. 
Het voelt onwezenlijk. Matthew Perry ken ik alleen maar als Chandler Bing van Friends maar oh dear, wat ken ik hem lang én goed. Chandler was ooit mijn favoriete Friends personage, ik had een beetje een zwak voor hem. Dat hij zo onpopulair zou zijn bij vrouwen, vond ik best ongeloofwaardig. 
Een van m’n favoriete grappigste serieduo’s allertijden: Joey and Chandler. The chemistry tussen alle castleden is undeniable, die tussen Joey Tribbiani en Chandler Bing, pure magie. The chick and the duck, the foosball table, Baywatch (“I say always keep them running”), the free porn, “One day we’re going to get off our butts and rent Die Hard again.” En de überklassieker: “I’m wearing everything you own.” Gold. 

En het is waar, je blijft lachen: ook al kende je de mop al vanbinnen en vanbuiten. Friends is voor mij warmte, comfort, hilarisch. En sinds ik begin jaren 2000 de seizoenen op dvd kocht, werd het gedurende 10 jaar lang een dagelijkse bezigheid. 



Een tweede reünie komt er niet meer. 

Maar hoe zou het onze vrienden vergaan? 
Ross en Rachel zijn natuurlijk gescheiden. Ross ‘The Divorce Force’ is ondertussen met z’n vijfde scheiding bezig. Met Rachel trouwde hij een tweede keer maar dat huwelijk hield niet lang stand. Na Rachel stichtte hij een nieuw gezin in Long Island maar ook dat loopt mis. Wel is hij nu decaan geworden in NYU. 
Rachel heeft een carrièreswitch gemaakt en is een succesvolle modeontwerpster geworden. Die carrièreswitch (en haar bijhorende werkverslaving) ziet Ross trouwens als dé reden dat hun huwelijk spaak liep. 
Zowel Emma als Ben waren rebelse onhandelbare tieners wegens het stuitende gebrek aan opvoeding. Carol en Susan verwijten Ross een afwezige papa te zijn geweest voor Ben. 

Monica en Chandler zijn de voorbeeldige liefhebbende ouders voor hun tweeling, Jack en Erica, in Westchester. Ze zijn inmiddels verhuisd naar nog een groter sprookjesachtigere huis aldaar. Monica is een stepfordwife met een carrière als topchef (het zwaarste is voor haar dit allemaal redden zonder nanny. Vaak zit ze op de rand van een burnout), Chandler is partner geworden in een advertising company. In zijn vrije tijd schrijft hij moppen voor de New Yorker. Monica is een strenge ietwat neurotische moeder, overbezorgd, Chandler de humorpapa, ietwat toegeeflijk. 

Mike and Phoebe zijn nog steeds de bohemiens die ondertussen verhuisden naar het artistieke goedkopere Brooklyn. Zij hebben vier kinderen en Mike heeft zijn rijke ouders kunnen ompraten om het schoolgeld van de Waldorf school te betalen. Phoebe heeft zich (om financiële reden) omgevormd tot maatschappelijk werkster en is daar een krak in. Overdag zorgt Mike voor de kinderen, ‘s avonds wanneer hij piano all over New York City speelt, neemt Phoebe het roer over. Hun vier kinderen zijn lief maar net zoals hun ouders, excentriek. 

Joey heeft inmiddels een dochter van een one night stand. Hij is nog steeds de grootste womanizer van the Village. Om de twee weekends logeert zijn dochter, in haar jeugd een echte tomboy, bij hem in nog steeds hetzelfde appartement waar hij met de Friends woonde, ditmaal zonder roommate: zijn paycheck van Days of Our Lives is immers ruim voldoende. Af en toe gaan ze beiden op weekend bij Monica en Chandler in Westchester alwaar ze allebei hun eigen kamer hebben in het sprookjesachtige huis. Joey wordt plots overbeschermend wanneer hij merkt dat z’n dochter tot een ware beauty opgroeit. He knows men. 

Wel, die reünie zal er ook nooit van komen. 



donderdag 26 oktober 2023

Over Madonna, the Icon



 Ja, ik schrijf het graag met een hoofdletter: Madonna is voor mij een Icoon. Of je nu voor of tegen haar weloverwogen ‘fratsen’ bent, haar legacy, haar invloed, wat ze betekende voor de LGBTQ-gemeenschap valt niet te ontkennen. Hoe ze onterechte taboes dùrft te doorbreken, she’s (mostly) a positive Force of Nature. The Queen of Pop. 

Zodra ze België òòk maar in het vizier kreeg, moest ik haar natuurlijk live zien, ik ben het aan haar verplicht. Niet omdat ze mijn jeugdidool is, wat ze natuurlijk KEIHARD is (kiddie from the ‘80’s), maar net zoals Prince, P-Funk, overstijgt Madonna voor mij het muzikale. Al luisterend naar haar sleurde ze me door een nare au pair ervaring, zoiets vergeet je niet. En hoe meer ik erna over haar ging lezen, hoe interessanter ze werd, én wordt. 

Men zegt vaak dat the Queen of Pop, een kille berekende zakenvrouw is die weinig om mensen buiten haar familie geeft. Eigenlijk heeft ze sinds haar prille doorbraak bewezen dat dit niet zo is, zelfs niet in de luwte. 
Op haar laatste Celebration Tour (de beste van de vier die ik live mocht zien) kreeg je te zien hoe emotioneel ze werd tijdens Live To Tell: een ode aan haar vrienden die ze verloor aan Aids, in een tijd waarin de ziekte nog amper bij naam in het openbaar genoemd mocht worden. Ik kan verkeerd zijn maar volgens mij is Madonna haar vrienden van voor haar grote doorbraak, van toen ze nog als een onbekende ambitieuze twintiger danste in het überhippe New Yorkse Danceteria trouw gebleven. 

Misschien was dit voor mij wel het mooiste moment in deze tour



Madonna, is voor mij een Icoon, een dame van vlees en bloed, een dame vol ambitie, iemand die zich op zeldzame momenten publiekelijk kwetsbaar durft te tonen, een berekende lefgozer, iemand die haar loyaalste vrienden niet vergeet, een rebel, een perfectioniste, een entertainster om U tegen te zeggen. En ik hoù van haar muziek! 

Ik dank haar voor dit buitengewone concert op zaterdag 21 oktober 2023 in Antwerpen. Onvergetelijk. 

(ik heb niet zo’n mooie beelden van in Antwerpen maar zo was het dus)






zondag 15 oktober 2023

human nature

 Voor alles is een eerste keer. Ik ben samen met mijn eerste grote liefde. Mijn eerste liefde, love him still, ever and forever, het was anders. Maar ook mooi. 
Ik ga nog es eerstes zien: Diana Ross: Can’t Hurry Love, was mijn eerste favoriete song. Madonna. Like a Prayer was de eerste album die ik kocht. Ik ben een emotioneel meisje en dat doet zoveel in mijn hoofd, om hen dan nog es live te mogen zien, mijn eerstes. 

Express yourself, don’t repress yourself


First Time



woensdag 11 oktober 2023

Friends herherherbekijken en dan nog es herbekijken en dan nog es, nog es, nog es enzovoort

 Friends is de serie die ik veruit veruit veruit het meest heb bekeken. 

Uit een onderzoek bleek dat meer dan een kwart universiteitsstudenten (ik weet niet precies uit welke universiteit) Engels hadden geleerd door naar Friends te kijken. Same here maar dan meer dan twee decennia terug. Door episodes te herbekijken en te herbekijken schaafde ik m’n Engels grondig bij. Een straf was het niet want ik was sowieso al hooked: met een ex keek ik talloze episodes op de sofa en we klapten íedere keer mee wanneer je moest klappen in de begintune, alleen daar werden we al vrolijk van. Ik heb alle seizoenen op dvd en toch, toch was aanvankelijk de enige reden waarom ik me bij Netflix aansloot, Friends. Ik kid you not: de enige reden. 
Ik kan dialogen meezeggen, weet in een oogopslag over welke episode het precies gaat en kan het absoluut vervelend vinden als ik een quizvraag niet meer weet. Wie weet wie Joey’s imaginary childhood friend was en zijn beroep? Zijn beroep wist ik nog maar zijn naam schoot me maar niet te binnen. En dan weet ik dat het tijd wordt om seizoen 4 weer te bekijken. 

En ook al ken ik de jokes vanbinnen en vanbuiten, ik blijf schaterlachen, tot tranen in de ogen toe. En ik ben veruit niet de enige: een panel van 2800 acteurs, regisseurs, producers en andere filmindustriewerknemers noemde Friends hun nummer 1 favoriete show. 

Mijn favoriete Friends moment: Transponster



Mijn tweede favoriete Friends moment: Pivot




Mijn favoriete episode: The One Where No One’s Ready 



zondag 8 oktober 2023

voor Noémi, toen de tijden nog simpeler waren

 Noémi en Etske, jeugdvriendinnen. Ik was een boekenwurm én tekende graag dùs stuurden m’n ouders me naar de Tekenschool in Berchem. Kindjes die leren tekenen, kunst kunnen maken. 9 was ik, vrij jong. Het eerste jaar leerde ik er Etske kennen, we werden al snel vriendinnekes. We zaten eerst in een lagere klas, een klas voor de kleinsten die mogen tekenen. 
Het tweede jaar mochten we een klas hogerop. Geen kladderkunst meer. Alhoewel. Ik deed nooit wat er gevraagd werd. In die hogere klas zàg ik Noémi, een tweede vriendschap in de Tekenacademie, voor kinderen. We zaten met ons drietjes aan een grote tekentafel, Noémi, Etske en ik. In dat tweede jaar Tekenschool,
Daarnaast deden we ook wat: we gingen we héél vaak naar het Jeugdtheater. Het Jeugdtheater heet nu het Paleis. 
Ik ben opgegroeid in het Jeugdtheater, de Jeugdbioscoop (Jekino, in de Cartoon’s) en de bibliotheek. 
Het leven was zo simpeler, er was gewoon onze culturele hap behappen. 
Etske, Noémi en ik hebben alledrie onze dromen gevolgd. En KIJK naar wat we nu zijn geworden, drie meiden die graag doen wat ze doen. 

Het leven kan toch zo simpel zijn als iedereen normaal doet tegen elkaar? Oorlog heb ik nooit begrepen en nog minder sinds ik naar Hiroshima ben gegaan. De grens Noord-Korea/Zuid-Korea heb ik bezocht maar ik begrijp het niet. 
Oorlog, ik hòòp dat ik het nooit mag begrijpen.