van veel wat

Hello!

Wees welkom op deze pagina. Hij is nog jong, hij is nog fris. Maar we gaan er keihard tegen aan! 


maandag 18 oktober 2021

het olijke tweetal op het Antwerpse Zuid

 Uit nood - stalking is een goed excuus - moest ik verhuizen. Op naar het Antwerpse Zuid. Minstens twee keer per week zag ik er Madeleine (omwille van privacy ook hier een andere naam). Ik val in herhaling, ook weer, alweer een knappe dame. 
Iets waar ik me vrij ongemakkelijk bij voel, een vriend zei me ooit: “Al jouw vrienden zijn knap.”, een opmerking waarbij ik van m’n stoel viel. Op dàt moment ben ik m’n vrienden anders gaan bekijken. Maar voor mij zijn het gewoon mijn vrienden. 
Op het Antwerpse Zuid. Madeleine, gemiddeld qua gestalte, slank, een soort Sneeuwwitje, een plaatje. Haar zag ik minstens twee keer per week in den Hopper. Het olijke achttal bleef, we hielden thuiscafés, kan je voorstellen.

Anekdote: een vriend nodigde me uit om naar de opname van ‘Tegen De Sterren Op’ te gaan, in Vilvoorde. “Ga je mee?”, dat was de allereerste opname, het programma moest nog op televisie verschijnen. Ik mocht backstage. Nadien, hup weer naar Antwerpen, naar het thuiscafé. “Ik ben bij VTM geweest!” Een paar dagen later hoorde ik op de bus mensen over het programma praten. Huh? 
Het is beschamend hoe weinig ik in die periode wist over het televisielandschap. 

 Op het Zuid kwam er een olijk tweetal bij. Een olijk tweetal dat naar Prince luisterde, zijn concerten bijwoonde en de dag nadien schor van het juichen euforisch in de Hopper zat. Een hele stoet aan vrienden, kennissen leerde ik via haar kennen: een rolletje gekregen in Circus Bulderdrang. Artiesten mocht ontvangen op Zuiderzinnen. Een van m’n idolen, Remco Campert ontmoet. 
Zuiderzinnen. Een studiegenootje, met haar deed ik een studentenjob in Gent waar òòk veel valt over te vertellen (we kwamen in opstand tegen het beleid, we staakten), zag ik er toevallig. Een ex van een journalist/schrijver. Raar maar, zal ik het schrijven: superleuk om elkaar weer in die setting te ontmoeten. Van Gent naar Antwerpen. 
Wijlen Luc De Vos. “Ik moet pipike doen.”, nadien maakte hij me met een knipoog belachelijk op het podium. Chris Lomme, iedereen is een beetje verliefd op Chris Lomme. Veel schrijvers, artiesten ontmoet, Zuiderzinnen mis ik: het was een feestje op een zondag.

Het olijke tweetal werd uitgebreider. Ik had er een nieuwe vriendenkring bij. 

Madeleine heeft me vaak uit nood geholpen. Het valt met geen woorden te vatten wat ze allemaal heeft gedaan. Sneeuwwitje. 





Geen opmerkingen: