Net een van de beste films van de 21e eeuw gezien: Lady Bird. Het was net nadat ik The Boy in the Striped Pyjamas had gezien die ik by the way helemaal niet zo aangrijpend vond: de moeder wist wat er met joden gebeurde en keek de andere kant op, de vader was inderdaad een monster en de zus zag je binnen 10 jaar met een volleerde nazi trouwen. Neen, met dat soort mensen heb ik geen medelijden.
Lady Bird vond ik daarentegen wel een meesterlijke aangrijpende film, heel subtiel. Saoirse Ronan zet een mind blowing acteerprestatie neer maar dat doet eigenlijk iedereen in de cast. Laurie Metcalf zet zowaar een van de beste prestaties neer die ik ooit heb gezien. En ja, daar heb je Thimothée Chalamet (heel diepe zucht). Ik zal jullie een geheim vertellen: na het zien van Call Me By Your Name (twee keer in de bioscoop zelfs), ook een van de beste films van de 21e eeuw, startten een vriend en ik een microblog op Tumblr geheel gewijd aan Armie Hammer, die hij dreamy vond, en Thimothée Chalamet, my newfound obsession. Er waren talloze, talloze microblogs gewijd aan het onweerstaanbare duo en toch stond die van ons na een paar weken op nr1 van de meest bekeken microblogs. Waarna we al snel onze interesse verloren.
Wel, om Thimothée Chalamet hier weer de sterren van de hemel zien te acteren brengt oude gevoelens weer naar boven. Alleen daarom al is de film het bekijken waard. In de film is hij een toxic ass maar zo een waar je achteraf absoluut geen spijt van hebt. Boy, he’s handsome! 😳 Toch jammer dat Thimothée in real life zo’n intrieste slechte smaak heeft als het op partners aankomt. Like the worst.
Lady Bird is een coming of age verhaal van een private school small town girl die woonde ‘on the wrong side of the tracks’, zoals ze zelf beschrijft, een moeilijke relatie heeft met haar moeder. Ook is het een verhaal van de verkeerde romantische liefdes. En vriendschap. Hij is dolkomisch bij momenten, sarcastisch, hard, intriest, pijnlijk en wondermooi. Never thought Sacramento zo verstikkend was voor iemand met big dreams. Maar ok, het is niet The Last Picture Show, de verstikkendste film der verstikkendste films.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten