Friends is de serie die ik veruit veruit veruit het meest heb bekeken.
Uit een onderzoek bleek dat meer dan een kwart universiteitsstudenten (ik weet niet precies uit welke universiteit) Engels hadden geleerd door naar Friends te kijken. Same here maar dan meer dan twee decennia terug. Door episodes te herbekijken en te herbekijken schaafde ik m’n Engels grondig bij. Een straf was het niet want ik was sowieso al hooked: met een ex keek ik talloze episodes op de sofa en we klapten íedere keer mee wanneer je moest klappen in de begintune, alleen daar werden we al vrolijk van. Ik heb alle seizoenen op dvd en toch, toch was aanvankelijk de enige reden waarom ik me bij Netflix aansloot, Friends. Ik kid you not: de enige reden.
Ik kan dialogen meezeggen, weet in een oogopslag over welke episode het precies gaat en kan het absoluut vervelend vinden als ik een quizvraag niet meer weet. Wie weet wie Joey’s imaginary childhood friend was en zijn beroep? Zijn beroep wist ik nog maar zijn naam schoot me maar niet te binnen. En dan weet ik dat het tijd wordt om seizoen 4 weer te bekijken.
En ook al ken ik de jokes vanbinnen en vanbuiten, ik blijf schaterlachen, tot tranen in de ogen toe. En ik ben veruit niet de enige: een panel van 2800 acteurs, regisseurs, producers en andere filmindustriewerknemers noemde Friends hun nummer 1 favoriete show.
Mijn favoriete Friends moment: Transponster
Mijn tweede favoriete Friends moment: Pivot
Mijn favoriete episode: The One Where No One’s Ready
Geen opmerkingen:
Een reactie posten