Morgen ben ik 44 jaar. Een dag voor mijn verjaardag vind ik een moment om stil bij te staan. Het is mooi om ouder te worden maar je moet wel, vind ik, leren van de fouten die je hebt gemaakt en durven luisteren naar anderen.
Mijn grootste leermeesters: mijn ouders, sowieso. Zie je mijn ouders, dan zie je mij. De haat tegen onrecht, het gevoel voor kunst, mode, boeken, film, culinair, reizen, avontuur, openstaan voor andere culturen, etcetera etcetera heb ik allemaal van mijn ouders.
Andere leermeesters, ik noem niemand bij naam: mijn broer. Qua muziek. Ik was de jongere zus die muziek van haar broer ging stelen. Of hij zei: “Stefanie, je moet daar naar luisteren.”
Mijn eerste vaste relatie: hij heeft me een sociaal bewustzijn meegegeven. We hadden er lange avonden zware discussies over. Ten lange ten leste is het er ingepompt. Hij mag (een beetje) trots zijn dat ik jarenlang vrijwilligerswerk heb gedaan.
Fashion. Ik ben opgegroeid met mode maar er was zo’n toffe madam die het mij leerde om avontuurlijk te zijn met kleren. Die mij heeft leren combineren. Ze zei nooit: “Je moet dit, je moet dat.” Maar ik smulde met m’n ogen toen ik naar haar keek hoe ze kleren droeg.
Another leermeester: een goeie vriend van me is gay, wat ik van hem heb geleerd is dat het niet overal zo makkelijk is om gay te zijn. Ik probeer me soms te plaatsen in zijn schoenen. Ik ben opgegroeid in Antwerpen, in een kappersmilieu. Elke geaardheid was niet abnormaal. Een van mijn leukste leerlingen heeft zelfmoord gepleegd, mede omdat hij worstelde met zijn geaardheid. Wees je er alsjeblieft bewust van dat het niet altijd overal zo gemakkelijk is. Berlijn vond ik fantastisch.
Teachers: mijn vriend is op allerlei vlakken een leermeester. Ook smullen met de ogen. Qua vergevingsgezindheid is hij ongelofelijk. Daar moet ik zelf nog van leren.
Ik heb zoveel leermeesters, ook mensen die ik niet heb vernoemd. Op een positieve manier gevormd worden door je mensen die dicht bij je staan. Prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten