dinsdag 2 november 2010

The Simpsons and South Park and Family Guy and cartoons and people who are watching this



Rrright. Ik ga het dus hebben over de grote drie. Ik meen dat de mensen van de generaties: Generation X (1961- 1981), MTV Generation (1975 - 1986) en Generation Y (1982 - 1995) The Simpsons, South Park en Family Guy tot de drie groten der animatiereeksen rekenen. Animaties voor de niet kleintjes. We hebben het dus niet over The Flinstones want dit was way voor onze tijd. Met enige nuance: ik ben òòk opgegroeid met The Flinstones. Met de zoveelste herhaling van The Flinstones. Een show die liep van 1960 tot 1966 maar ook ik keek wekelijks naar de zoveelste herhaling van The Flinstones en als je bedenkt dat die show begon in 1960 en ik klein kindje was in de 80's is dat wel bijzonder. Herhaling na herhaling en nooit vervelend.
Voor The Simpsons was er enkel The Flinstones in het genre 'cartoon geënt op de maatschappij die niet echt underground ging'. Een cartoon van vele generaties . Toen een baanbrekende show, net als The Simpsons, later.
Voor ons was The Simpons net zo revolutionair als The Flinstones toen was: een combinatie van The Flinstones, All In The Family en Not The Nine 'O' Clock News (ahum en Brits). Niemand had dit gedaan en Matt Groening deed het, dé show. Zelfs beter dan Beavis and Butthead. Daarna kwamen er nog andere 'smart' animatiereeksen maar wat ons bijbleef zijn The Simpsons, South Park en Family Guy. Just love these. En als ik wil vertellen waarom ik deze shows zo goed vind wordt dit een post van drie dagen lang. Drie dagen lang lezen. Ik bespaar u de moeite.


The Simpsons: ik heb The Simpsons per toeval ontdekt. Ik was een tiener die uitsluitend VT4, MTV en Canvas keek. Tiener en Cultuur en VPRO op zondag. The Simpsons was een dagelijkse show op VT4 dus natuurlijk moest ik het wel ontdekken. Hooked from the very first time I saw it. En de hype: ik kende iemand die elke aflevering op video opnam en dan gingen we naar hem urenlang naar The Simpsons kijken. Middagen Simpsons kijken was een populaire activiteit in die vriendenkring van ons tieners toen. Later trok ik naar Gent en gingen we wekelijks naar een frituur om er naar The Simpson te kijken. Het blijft mijn numer een en laten we niet over de huidige kwaliteit praten. The Simpsons is gewoon briljant omwille van de vele lagen: jong en oud lacht.


South Park: als laatste herontdekt. De eerste kennismaking was niks maar als ik nu lees dat de eerste afleveringen soms niet meer dan slappe wc-humor was begrijp ik dat. Want ik vond dat. De latere seizoenen zijn echter wel geniaal. En ja, benaderen de perfectie. South Park is eigenlijk de Woody Allen van de animatiereeksen: je moet al serieus op de hoogte zijn van veel om voorbij de bathroom humor te kijken (niet dat Woody Allen aan bathroom humor doet) en de bathroom humor wordt steeds minder en minder. Ik als vrouw juich dit toe want de kak is zo boring. South Park is vrij edgy, ik vind dat niet erg want het gaat om een shockeren die niet de bedoeling heeft om maar te shockeren. Ik noem het The Simpsons met iets meer lef. Soms hou ik een tweedaagse South Park kijken. En je dan afvragen waarom je in slaap bent gevallen.


Family Guy: toen ik ooit bekende dat ik nog steeds dagelijks naar The Simpsons keek raadde me iemand me vele jaren terug Family Guy aan. Een paar dagen later kreeg ik een dvd. Wow. The Simpsons met wat extra: wat dom is wordt dommer, wat slim is, slimmer. Ook chaotischer, The Simpsons goes Pulp Fiction, zeg maar, met clips en dus ideaal om clips te posten. Het zit een beetje tussen The Simpsons en South Park in: Archie Bunker doet het all the way met de humor die er net niet over is. Of voor sommigen er natuurlijk wel over zit. Don't watch South Park in dat geval.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten