South Park

Ik ben een van de laatsten der aarde die South Park ontdekt. Great show, ondertussen aan z'n meer dan tiende seizoen bezig. Ik ben wat laat dus. Of, helemaal klopt dat niet: zo'n jaar of meer dan tien geleden keek ik religieus veel naar The Simpsons, The Simpsons was iets waarvoor je vroeg naar huis ging, ook al was het weekend, het was die tijd waarin cartoons voor volwassenen de neonew big thing waren. Booming! Naar Ren & Stimpy (een soort Tom & Jerry on a very bad trip) keken we ook en naar dr. Katz, de immer trillende psychotherapeut voor de celebrities, ook. Ik vond animatie voor ouderen te gek en was dus maar al te excited over het South Park nieuws: in tijdschriften stond dat het bijna even goed is als The Simpsons en wij dachten dus: let check that baby out!

Ren & Stimpy

De verwachtingen waren hoog toen ik de allereerste aflevering bekeek. In de media deden ze alsof de makers het tweede wiel hadden uitgevonden dus je denkt dat je iets bijzonder te zien zal krijgen. Dat viel dus tegen. Toilethumor, ik vond het niet meer dan pis-en kakhumor en ik heb een hékel aan pis-en kakhumor. Boys will be boys maar meiden gaan helemaal niet lachen als iemand een wind laat. Wij lopen weg. The Simpsons is een van de weinige moderne animatieseries voor volwassenen zonder die toilethumor en da's een van de redenen waarom The Simpsons voor mij persoonlijk onverslaanbaar is. Oh, wat heb ik een hekel aan toilethumor. Niveau daalt.

Dr. Katz

Ik was dus bijzonder teleurgesteld in South Park (jij, South Park!!!), weigerde nog een volgende aflevering te bekijken en zag de film met tegenzin, een vriend wou hem persé zien. Ook de film vond ik brol, toen. De herontdekking gebeurde pas vorig jaar toen iemand een South Park clipje op facebook plaatste, ik m'n nieuwsgierigheid niet kon bedwingen en het anders dan vroeger wél hilarisch vond. Zo hilarisch dat ik meteen de afleveringen ging uitchecken en ja, de klik was er ditmaal wel. Ik vind South Park geniaal. Weet ik veel waarom ik het toen niet smaakte, misschien begréép ik het ook gewoon niet, had ik geen idee waar de maatschappij mee bezig was, was ik een kleuter in het lichaam van een tiener. But I did some fast growing up en I lùùv South Park. De toilethumor blijf ik zo niks vinden maar al de rest, wahahahaha! En achteraf lees je dan dat South Park een show is die beter is geworden met de jaren en in het begin bijlange niet aan z'n huidige niveau zat. Het ligt dus niet aan mij, het ligt aan hen.

South Park