▼

woensdag 3 november 2010

supersweetpower!

Ik moet de feiten onder ogen zien. Ik ben gewoon zwaar verslaafd aan olijven. Echt, ik eet elke dag olijven en was gisteren opgetogen omdat ik een MEGAgrote zak had gekocht voor slechts 2 euro. En eetbaar. Ik weet niet waar het precies vandaan komt, olijven zouden niet echt verslavend zijn. De suiker heb ik ondertussen kunnen matigen tot een weinig tot een nihil maar de olijven zijn er dus wel bijgekomen. Geen feestje zonder olijven, zeg ik maar.
Gisteren was ik alweer ergens olijven aan het eten toen de knappe veertiger op wie ik maanden verliefd was binnenkwam. Mijn gezelschap deed haar onbewuste best om mij totaal belachelijk te maken: "Hé, wie komt daar binnen? Wahahaha! (lach, lach, lach. Ze bleef lachen, ook toen hij ons gepasseerd was en daarna luidkeels door het café). Hey, je bent hem toch vergeten? Hij was even weg en dan vergat je hem." (enzoverder enzoverder enzoverder en ik maar zeggen: "Zwijg erover, meid."). Ik werd dus voor de zoveelste keer totaal belachelijk gemaakt tot een paar minuten later zijn vriendin binnenkwam. Ondertussen had ik mijn gezelschap knock out geslagen dus no more belachelijk maken.
Anyway, wat ik heel bijzonder vond was dat toen ze het etablissement verlieten hij me niet groette (vond ik niet zo raar) maar zijn vriendin wel. Ik ken haar niet. Ja, ik heb haar wel es gezien in het café waar hij werkt en waarschijnlijk kent ze me als: "Hey, da's het meisje dat verliefd op me is." Ik vond het wel knap dat ze me groette, ik, het tien jaar jongere wicht dat op haar vriend joeg. Niet dat ik enige move deed maar in m'n hoofd wel. Ja, ik vond het echt te vriendelijk dat ik van haar een groet kreeg en dacht: da's gewoon zo'n superlief koppel. Hij staat bekend als de superlieve knappe man en zij is dus ook hetzelfde. Supersweetman and Supersweetwoman, hoe kon het anders. En het is goed om te weten dat hij in goede handen is: "Good morning starshine, the earth says hello!"



Geen opmerkingen:

Een reactie posten