Hieronder het resultaat van een 15 jarenlange zoektocht. Tegenwoordig is het veel makkelijker om door het K-Poplandschap te ploeteren. Geloof me maar, 15 jaar geleden was dat absoluut niet zo.
Wat men nu ook soms probeert te doen is het genre (toegeven: het is een paraplu van vele Zuid-Koreaanse popgenres) niet haar eigen verdienste te geven door te beweren dat het allemaal toch gewoon Pop is. Pop is het zeker maar alsjeblieft, mag K-Pop nog haar eigenheid bewaren? Verschillende culturen brengen nu eenmaal verschillende smaken, voorkeuren, accenten, klankkleuren voort, dat maakt het net interessant. Het mag niet allemaal een eenheidsworst worden.
1. Coming of Age Ceremony - Park Ji-yoon (2000): ondanks het intrieste achtergrondverhaal (denk aan France Galle en Les Sucettes) is dit toch mijn allerfavoriet. Al heeft het wel een wrange nasmaak nagelaten.
2. DNA - BTS (2017) : de eerste song die ik van hen hoorde en ik was meteen gewonnen voor de BTS-sound. Misschien Zuid-Korea’s meest toegankelijke groep.
3. Gee - Girls’ Generation (2009): een K-Pop klassieker. Het nummer kreeg destijds zelfs internationaal een beetje aandacht.
4. Fantastic Baby - BIGBANG (2012) : ook een nummer dat internationaal wat aandacht kreeg. BIGBANG was toen dé band in Zuid-Korea, zanger Taeyang probeerde het solo in de V.S. en rapper G-Dragon dook òveral op in de Zuid-Koreaanse popcultuur.
5. Expectation - Girl’s Day (2013): aanstekelijk is het woord.
6. Mister - Kara (2009): voor mij de quintessential K-Pop song. Vrolijk, cute, een zekere vorm van escapisme. Precies die elementen trokken me aanvankelijk aan in K-Pop. De muziekvideo bestaat enkel in het Japans, Kara was namelijk populairder in Japan. Kan. MinkDeVille was ook populairder buiten zijn eigen contreien.
7. Good Day - IU (2010) : dit zou evengoed, voor mij althans, ook J-Pop kunnen zijn: die lieve dromerige sfeer hoor je zowel in Japan als in Zuid-Korea. Iedereen die Shōjo anime kent, weet wat ik bedoel.
8. Ddu-du Ddu-du - Blackpink (2018): de vrouwelijke tegenhangers van BTS qua internationale populariteit.
9. Nobody - Wonder Girls (2008): een Motownachtige K-Popsong die destijds ook een beetje internationaal ging.
10. Shangai Romance - Orange Caramel (2011) : Orange Caramel is de schattige, vrolijke ietwat kitscherige subgroep van Afterschool. Het schattige en dies meer hoor en zie je allemaal terug in dit nummer, mét Oosterse elementen.
11. Prayers - Clazziquai (2007): Clazziquai is eerder een meer experimentele fusion band die jazz, funk, jazzdance combineert met dance, K-Popinvloeden. En hier wordt er volledig in het Engels gezongen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten