ain’t what’cha do

 Ik ben alweer een deel van mijn naïviteit kwijt om nooit meer terug te vinden: onlangs liet ik een swing plaat horen van Jimmie Lunceford. ‘’T’ain’t what you do’. Het ging namelijk over muziekgeschiedenis, een onderwerp waar ik graag een boompje dùrf over opzetten, dat onderwerp ga ik met de volle liefde aan. Ik zou me geen jazzkenner noemen, absoluut, absolutig niet maar ben wél opgegroeid in een huis vol jazz. Dàt en zelf ook twee hevige redelijk fanatieke jazz periodes doorleefd. Weet je, van dat soort: tot 18u naar klassieke muziek luisteren. Bach bij de brunch enzo, oprecht tranen in de ogen krijgen van de schoonheid. Na 18u jazzplaten draaien, Thelenious Monk enzo. Geen tranen maar: een “Luister! Luister!”’ 

Toen ik mezelf een YouTube account had aangemaakt, bewerkte ik video’s. Om het ‘zachtjes’ te verwoorden, ik ben iemand die graag met computers, smartphones enzovoort bezig is: geef me een laptop en ik zit tevreden in een hoekje. Zo kwam ik op het geniale idee een video te maken over Swing met als achtergrondmuziek ‘T’aint what you do’. Een flash back, to the days en the nights waarin ik zo naïef was. 

Vorig weekend kreeg ik te horen: “Dit nummer gaat over sex.” Ik: “Wat?” “Wat dacht je?” “Ik dacht dat het over levenslessen ging.” Ik nam de song naïef op, zoals een kind doet. Naïef: voor mij leken het levensleven die over hét bestaan gaan. Vorig weekend verloor ik dus een deel van m’n naïviteit. Werd er letterlijk vijf minuten stil van: “Ik ga nooit meer op dezelfde manier naar deze song luisteren.”

Op ‘I Feel it Coming’ van The Weeknd, had ik vorig jaar een video gemaakt. Trots op facebook geplaatst. Wist ik veel dat het over klaarkomen ging, net zoals weinigen in the eighties wisten waar ‘Relax’ over ging, maar anders dan ‘Relax’ moet je wel heel naïef zijn om niet te weten waar ‘I Feel it Coming’ over gaat. Alleen luisteren al volstaat. Tot dat soort naïeve prestaties ben ik dus in staat. Wist ik veel wat George Clinton vaak bezingt, alleen bij Prince en N.W.A. had ik het wel direct begrepen, het staat er dan ook letterlijk, L.E.T.T.E.R.L.I.J.K. onverbloemd in. 

Naïviteit, tja. Als het over dat soort zaken gaat, moet je het me Letterlijk op een schotel brengen, zoniet na jaren: “Gaat het dààr over!”