dinsdag 15 februari 2022

een huis van vertrouwen dat oplicht

Ik werd opgelicht, ordinair opgelicht, vanochtend ontdekt dankzij een online krant waarin men berichtte over wanpraktijken in Belgische Switchwinkels. Waarschijnlijk ben ik opgelicht (ik kan het zelfs niet helemaal bewijzen) 

Voordien had ik altijd een goede ervaring met Switch: in 2008 kocht ik er m’n eerste macbook. Een maand voordien had m’n vader een macbook pro in huis gehaald en ik was stikjaloers omwille van dat ding. “Mama, papa! Ik heb een macbook gekocht!” zei ik hen de maand nadien. “ Waar?” “In de Switch!”, destijds vond ik het de beste referentie voor Appleproducten in Antwerpen. Lange wachtrijen, dat wel, niettemin, de service was er goed: na een te korte tijd begaf m’n macbook het door m’n eigen schuld en in no time werd dit gefixt. 
Het volste vertrouwen had ik in Switchwinkels, kocht er een iPod Touch (bestaat dit nog?), accessoires. Zowel m’n ouders als ik kon je daar wel es treffen. 

Met m’n verhuis naar Brussel raakte ik de ‘connectie’ met Switch min of meer kwijt tot ik vorig jaar na misschien wel tien jaar de Switch van weleer opnieuw binnenstapte. Voor een beschermhoes en een screenprotector. Anders dan ik had verwacht, werd ik heel snel bediend en op de koop toe (op dat moment was ik er zélfs blij om) maakte men er gewag van een verzekering. 
Wacht nog even voor je me een naïeve kip noemt, in 2014 had ik zo’n verzekering (diefstal, schade) genomen. Maandelijks een bedrag rond 10 euro, en eerlijk, het gaf me een zekere gemoedsrust. Nooit last mee gehad. Toen ik, de uiterst tevreden klant, er weer achter vroeg bij een volgende aankoop, kreeg ik als antwoord: “Nee, dat doen we niet meer.” Ik was dus eigenlijk dé vragende partij voor zo’n verzekering. En wist ik veel dat Switch was overgenomen. 

Mij hebben ze dus vorig jaar in de luren gelegd, het meisje dat uiterst tevreden was met zo’n verzekering. 
Het ging heel snel, ik was oprecht dankbaar dat ik het weer had en sprak dit ook uit: “Ik ben vooràl blij dat ik weer zo’n verzekering heb.”, ze moeten achter m’n rug de slappe lach gekregen hebben, waarschijnlijk. M’n handtekening zette ik met plezier. Jaja, lachen.
Aanvankelijk klopte het tot er na een tijd hoge bedragen van m’n rekening gingen. Sfam en Cyrana. Die konden zelfs op minder dan een tweetal weken volgen dus dan krijg je een vermoeden dat er iets niet klopt. Na getelefoneer en gemail bleek het terug te gaan naar die verzekering bij de Switch. 

Anders dan bij andere gedupeerden werd dit bij mij meteen stopgezet, na telefoons/mails. Daarna wou ik geld terugeisen omdat ik voelde dat het niet klopte, maar na een zoveelste telefoon waarin je het niet zwart/wit kunt bewijzen heb ik het zo gelaten. Om meer dan 60 euro waarvan ik niet weet of het terecht is of niet, gaat het niet. 
En bewijs 60 euro maar es. 
Een ding: het was best shocking vanochtend dit te lezen. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten