Vandaag zag ik op iemands facebook een kinderkamer volgeschilderd met Afrikaanse safaridieren. Tja, dat doét iets met me. Het is nu twee jaar geleden sinds m’n safaritrip en de thrill is still there. Op die safaritrip heb ik onnoemelijk, onnoemelijk veel foto’s en video’s gemaakt. Je zou maar es op safari gaan en geen enkele foto nemen. Lijkt me, euhm, apart. Ik heb dus waanzinnig veel foto’s en video’s gemaakt, net als iedereen in m’n safarigroepje. Een ervaring om vast te leggen.
(eigen fotocollectie)
De safari kon beginnen. Gewoon de route erheen was al full excitement. Je kan naar Tokio gaan, je kan de Zwitserse bergen in gaan trekken, op safari gaan is iets buitengewoons uniek. En dat voél je zelfs en route erheen.
Tanzania, de mooiste zonsondergang die ik ooit mocht zien. In het echt beter dan op groot scherm.
Everyday is crocodile day. Gigantisch veel krokodillen gezien in alle maten. Opvallend: zodra ze ons in de gaten hadden gingen ze meteen onder water. « Pas op, krokodil! Daar staat een mens! »
Zebra’s en wildebeesten zie je heel vaak samen. Er is een reden voor, heeft met gras te maken. De ene heeft liever het hoge, de andere liever het lage, die beesten staan elkaar niet in de weg. Het is trouwens heel moeilijk om foto’s van zebra’s te nemen: ze rennen zich de benen uit het lijf zodra je dichterbij komt. Veel onbedoelde kontfoto’s genomen van zebra’s aldus.
Nijlpaarden zijn ook best apart te noemen: ze maken soms zo ontzettend veel geluid dat ze om aandacht lijken te smeken. Toen we schattige leeuwenwelpjes aan het bewonderen waren, hoorden we de nijlpaarden al van ver. Tja, en dan geef je ze aandacht en gaan ze zich in het water verstoppen.
Helemaal boven, de allergrootste giraf die ik ooit heb gezien. Het was zelfs eng, zo groot en struis was die. «Wow, die is groot! Wat is me dat? » en na een paar minuten « Eigenlijk is die best griezelig. ». Niettemin indrukwekkend. Net als de grote koedoe (niet zo griezelig).
In ons safarigroepje was ik de enige die een foto had met een giraf op de achtergrond. We lunchten tussen de giraffen, uitgelezen kans om dan met een giraf een foto te maken. Onze gids had ons al gewaarschuwd om op een goeie afstand te blijven (zoniet lopen ze weg). Ik was blijkbaar de enige die die afstand respecteerde.
Deze lieverdjes impala’s liepen in tegenstelling tot zebra’s niet meteen weg. Ze leken naast leeuwen het minst bang te zijn, je kon ongewoon dichtbij komen. En het bijzondere dier dat komt piepen op de tweede foto is voor nog een beetje verder hieronder.
Hyena’s, they look like their reputation. Hyena’s hebben niet de beste reputatie. Of het verdiend is, weet ik niet. Wel ging onze hyena al snel naar z’n vriendje een boom verderop.
Buffels, they look like their reputation. Meer intimiderend dan olifanten, en daar is bijna alles mee gezegd. Buffels zouden de gevaarlijkste dieren zijn. Don’t mess with them. Nooit.
We reden meestal met het dak opengeklapt, afgezien van de eerste dag bootsafari (krokodillen, nijlpaarden in het water) ben ik bij buffels het meest voorzichtig geweest met het (op)nemen van foto’s, video’s.
Haters gonna hate! Olifanten zijn geweldige dieren! Verrassend, verrassend, verrassend karaktervolle dieren. Olifanten kunnen best agressief uit de hoek komen. Vooral de Afrikaanse olifant (groter dan de Indische) kan je zowaar aanvallen. Zelfs de kleintjes, en dat hebben we gezien. Ja. Maar niks anders dan respect als je kijkt naar wat voor leed wij hen hebben aangedaan. Opkomen voor jezelf, hé!
Leeuwen in ‘actie’. Van alle dieren hebben we de minste actie van de leeuwen gezien. De krokodil ging tenminste nog in het water. Leeuwen verlegden zich es een keer of stonden recht - dat was het spannendste - om een meter verderop alweer te gaan liggen. Ze gaven er geen zier om of we er nu stonden of niet. Respect!
Belangrijke noot: in onderstaand filmpje keur ik het eerste fragment af: op olifanten rijden, doe je niet. Een vereiste was/is voor mij een reiservaring op te doen met respect voor fauna en flora, de plaatselijke bevolking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten