▼

donderdag 16 april 2009

over begrip en stalken

Nu bijna zes dagen later is mijn stalkverhaal hopelijk achter de rug. Het was verschrikkelijk, ik wens het niemand toe maar ik heb, zoals met heel veel zaken, er ook een hoop uit geleerd. De belangrijkste les is natuurlijk weer de pijnlijkste les: in nood kent men z'n vrienden. Hulp kwam uit een onverwachtse hoek, steun kwam vanwaar ik het niet verwachtte. Het was een ontgoocheling en tegelijkertijd ook een aangename verrassing. De onbaatzucht, begrip kan van sommigen heel ver gaan. Daarvoor dank. 
Ik ben ook, zoals altijd in zulke situaties, mezelf tegengekomen. De mens is sterker dan hij zelf denkt. Uiteindelijk heb ik er samen met een buurvrouw een einde aan gemaakt. Toen niemand zei dat het mogelijk was zijn wij erin blijven geloven, hebben doorgebeten en we kregen wat we wilden. 
Verder ben ik nog tot het besef gekomen dat je stalker zelf ook een slachtoffer is, van zijn of haar eigen geest. Als je dat beseft en mededogen toont, geraak je verder. Anders niet. 

Oké, hopelijk kan ik nu weer verder met m'n blog alwaar trivialiteit het hoogste woord voert! :-)

2 opmerkingen:

  1. soomi16 april 2009 om 20:42

    Ik hoop het ook Stefanie! Nogmaals erg veel sterkte met alles, en ik vind het knap dat je zo naar haar kunt kijken :).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. katie morosky17 april 2009 om 15:24

    Dankje, en het is sterker dan mezelf: waarschijnlijk stalkte ze me omdat ze gek (letterlijk) werd van eenzaamheid en net daarom wil ik haar wel tegemoet komen. Bezoekjes in het ziekenhuis brengen met boeken, tijdschriften enzo. Ik ben er er al lang achtergekomen dat we niet alleen op de wereld zijn en elkaar moeten helpen enzo. :-)

    BeantwoordenVerwijderen