Mijn allergrootste celebrity crush ever heet Robert Peter Williams. Robbie. Ik was 12 toen m’n crush begon en een jaar later was het alweer over, kort maar krachtig. Ik verzamelde alles wat los- en vasthing over Take That, ook al vond ik hun muziek niet goed, ik was puberaal bakvisachtig hevig verliefd op Robbie. It was in his eyes, de expressie in zijn gezicht, bewegingen. En dat hij de rebel, de humoristische van de band was, leverde hem ook extra punten op.
Dat was 1992 - 1993. Na eind ‘93 heb ik hem niet meer gevolgd, al blijft hij voor mij natuurlijk een popster als geen ander, net omwille van dit verleden. En het deed me oprecht plezier om in de Netflix documentaire te zien wat er van hem is geworden: ik zag een lieve, gelouterde, spontane, open, humoristische, diepzinnige man met nog steeds het fonkelende ondeugende licht in z’n ogen. Is hij eindelijk volwassen? Nee, Robbie zal nooit volwassen worden. Maar verstandiger? Absoluut!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten