vrijdag 18 maart 2022

that’s just like my opinion, man: over woede, haat en vergeving

 Mijn persoonlijke visie op woede, haat en vergeving druist in tegen alle religies, levensbeschouwingen en goede raad die de meesten onder ons willen meegeven. Fok it, I stick with it, ik heb hier langer dan een nacht over gepiekerd. 
Woede: alle ‘goeie’ raad ten spijt: ik vind woede absoluut niet verkeerd, sterker nog, achteraf beschouwd voelt het voor mij goed om dit gevoel te hebben ervaren . Woede, angst, blijdschap, liefde, het hele spectrum aan gevoelens wil ik intens ervaren. Alleen jaloezie niet, is nog destructiever dan woede. Een gelaten flegmatisch iemand ben ik dus niet. Een Sanguinisch, Melancholisch, Cholerisch temperament zit allemaal verpakt in deze kleine vrouw, Flegmatisch: 0,0. 

Haat: « Haat bestaat niet, je kan niet iemand echt haten. » onzin. Ik weet dit want ik doe het wel. Toegeven, het gebeurt zelden: haat moet je echt serieus nemen, je kan het niet zomaar verwarren met woede, en mensen moeten al ‘sterk’ (als het laagste der laagsten) uit de hoek komen om werkelijk mijn haat te ‘verdienen’. Na jaren vervaagt dit gevoel meestal wel. Maar oh ja, haat bestaat en verkeerd noem ik dit niet. Sommige mensen verdienen niets anders. 

Vergevingsgezind: ik kan heel makkelijk vergeven. Soms te gemakkelijk denk ik wel es. Meer dan een « Sorry » hoef ik niet te horen: sorry, ander hoofdstuk en dan wil ik er niet meer op terugkomen. Maar die « Sorry » wil ik wel krijgen, zoniet: no way, ander hoofdstuk. 
Het is dubbel: ik kan ongelooflijk gemakkelijk vergeven maar vind het tegelijkertijd ook belangrijk om bepaalde gevoelens en herinneringen vast te houden, zowel de positieve als de negatieve. En dat gaat in tegen alles wat iedereen me ooit heeft verteld. But it works for me, waarom: enerzijds positief: om milder te ‘oordelen’ (een mens is een totaalplaatje) anderzijds: anders maar niet negatief: om voortaan op je hoede te zijn en bepaalde mensen (emotioneel) op afstand te houden. Vergeven maar niet vergeten, zoiets. 

« Iedereen doet wat em wilt », is nog steeds een van de meest geniale dingen die een vriendin tegen me zei: ‘iedereen doet wat em wilt’, ‘iedereen denkt wat em wilt’, ‘iedereen leest wat em wilt’, ‘iedereen draagt wat em wilt’, ‘iedereen voelt wat em wilt’ etcetera etcetera etcetera. Zolang je - natuurlijk - niet over een ander heenloopt, wat nog wél veel te vaak gebeurt. 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten