voor de hardcore true crime liefhebbers

Haast ongezien jong was ik toen m’n fascinatie voor true crime begon: dertien. ‘Helter Skelter’, een boek over de Mansonmoorden, dàt boek haalde ik uit de rekken van de volwassenafdeling in de Antwerpse bib, destijds Lange Nieuwstraat. Met de kaart van m’n moeder weliswaar want ik mocht er nog geen boeken uitlenen. 'Helter Skelter’. 

Veel lectuur over true crime kon je destijds niet vinden, films eigenlijk ook niet. En op de speelplaats kon ik er al helemaal niet over praten. Als je het dan toch probeerde, wist je op voorhand dat je een « Waar hou jij je mee bezig??? » te horen zou krijgen. Ik las destijds veel medische encyclopedieën voor mijn plezier, dat was ook een « Huh? Waar hou jij je mee bezig? » voor velen. 

En dan kwam het internet tot mij, een bron van snelle informatie. Mijn ‘niche’ zijn vooral de beruchte Amerikaanse serial killers, de beruchte spree killers, thrill killers enzovoort, de beruchte moordzaken uit de V.S. Maar tot halverwege de nillies was het voornamelijk erover lezen. 

Dit veranderde iets meer dan tien jaar geleden toen ik Snapped op YouTube ontdekte, een Amerikaanse true crime serie. Een reenactment, acteurs afgewisseld met werkelijke beelden in de rechtbank etc.. Na zo’n episode ging ik me telkens nog meer in die zaken verdiepen. Weten: waarom? Het motief wordt vaak gegeven maar hoe kan dat motief belangrijker zijn dan een mensenleven? 

Ook horende bij true crime: ‘Lockup’ is Orange is the New Black´, maar dan in ‘t echt, een documentaireserie over gevangenissen. Het kwam voor Orange. 

Anyways, er is een serie met real life ondervragingen.

Op YouTube.