We kunnen nog zo nostalgisch doen als we willen, het staat als een paal boven water dat het nu zoveel gemakkelijker is om nieuwe muziek te ontdekken én binnen te halen. Een klik verder, bij wijze van spreken.
Hoe deden we het in ‘mijnen jeugdige tijd’? Hitparades, Veronica Countdown, Avro’s Toppop, MTV kijken - ik heb onwaarschijnlijk veel naar die zender gekeken, MTV was mijn attitude , bijna een identiteit -, Studio Brussel luisteren, Humo lezen, Smash Hits, Oor, Melody Maker, Rolling Stone, RifRaf, platenzaken afschuimen en mond-tot-mondreclame. Je moest echt moeite doen, uit je luie zetel komen.
Het contact met de verkopers in platenzaken was haast vriendschappelijk: ze zagen je graag komen en als je er vaak kwam, begonnen ze je voorkeur te kennen. « Heb je iets goeds voor me liggen? » « Jaja, ik heb iets voor jou! »
Al iets ouder maar nog steeds in een jeugdige tijd bevond ik me dagelijks op een muziekforum, ùùùrenlang. De forumleden werden een soort vrienden: gefeliciteerd worden op je verjaardag en dat soort dingen. Een groepje van mijn eerste virtuele vrienden. Via hen Last.fm leren kennen, ook een middel om muziek te ontdekken. En maar ‘pindakazen’ (dat was een eufemisme voor illegaal downloaden) op LimeWire, Soulseek.
De gezelligheid van de platenwinkel begon steeds meer en meer te verdwijnen. Al helemaal toen ik Beatport ontdekte, sommige videosites waarop er dagelijks de meest recent uitgebrachte muziek verscheen. Je hebt er bijna - sterk overdreven - bijna een halve dagtaak aan om dit te beluisteren. Toegeven, op die videosites was het meeste best shit dus daar ben ik na drie jaar mee gestopt.
Tja, het is leuk om muziek te ontdekken: voor die éne song, die éne artiest, die éne band doe je het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten