Ik denk zelfs niet dat je deze brief wou, want je was een bescheiden man. Lief, genereus en avontuurlijk. Ik heb je leren kennen als iemand bij wie ik helemaal mezelf kon zijn. Je liet mensen in hun waarde, en da’s goud waard.
Lieve, lieve René, je hebt genoeg geleden maar weet wel dat iedereen je hier mist. Ik vond je écht zo bijzonder (en ben niet de enige).
Spijt komt vaak te laat. Koester de mensen wanneer ze leven. Ik hoop dit niet meer te vergeten.
Geen afscheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten