vrijdag 16 maart 2018

Top 10 best films, bottom 5 worst films, 10 most watched films

Lijstjes, lijstjes, lijstjes. Weer in een filmgeek mood (wat wil je, ik heb gisteren een Tarkovsky gezien) en (film)geeks houden van lijstjes. Ziehier m’n beste, slechtste en vaakst bekeken films:



Top 10

1. 2001, A Space Odyssey (1968) - Stanley Kubrick

Kubrick’s meesterwerk en voor mij de onovertroffen beste film ooit gemaakt. Het vergt wel meerdere kijkbeurten om hem ten volle te appreciëren. Bij mij klikte het pas bij de derde kijkbeurt he-le-maal, na de eerste kijkbeurt (ik was 19) begreep ik er niks van. En sindsdien werd hij beter en beter en nog beter. Een filosofische film over de Mens en zijn Technologie.

2. Once Upon a Time in America (1984) - Sergio Leone

Een van de epossen van epische filmmaker Sergio Leone. Ditmaal geen once upon a time in het Wilde Westen maar een once upon a time in het New Yorkse boevenmilieu van begin 20e eeuw. Poëtische scènes die je meeslepen en niet doen beseffen dat je urenlang naar een scherm zit te staren. Robert De Niro, James Woods etc. acteren de sterren van de hemel.

3. Blade Runner (1982) - Ridley Scott

‘All those moments will be lost in time, like tears in rain’. Inderdaad, net als 2001 een filosofische toekomstige sci fi film die je doet nadenken over ‘wat is menselijk?’ Wat mij aangrijpt is het trieste lot en conditie van de replica's die zich net zo goed als jij en ik menselijk wanen. En de traan van Sean Young! En een meesterlijke Rutger Hauer!

4. All About Eve (1950) - Joseph L. Mankiewicz

Bette. Davis. Steelt. De. Show. Maar ook: wat een waanzinnig goed scenario. Over de rivaliteit onder de theaterdiva’s, de ene die de andere een mes in de rug duwt. Indrukwekkende eindscene (jammer dat een top 10 te kort is voor Billy Wilder’s Sunset Boulevard (1950) met eveneens een indrukwekkende hoofdrolspeelster, Gloria Swanson, en eindscene).

5. Forrest Gump (1994) - Robert Zemeckis

Forrest Gump is zo’n warme grappige vertederende film vol leuke quotes die iedereen nog altijd met een glimlach citeert. ‘Life is like a box of chocolates’, anyone? Een verrassend surrealistisch beetje ‘Being There’ concept; de wereld door de roze blik van een laagbegaafde man die onwaarschijnlijke wereldvermarende hoogtepunten bereikt. Een leuke film, zoals een leuke film moet zijn.

6. Schichinin no Samurai/Seven Samurai (1954) - Akira Kurosawa

Wat mij zo aantrekt in de Japanse cinema zijn de diepmenselijke verhalen die op het gevoel inspelen zonder dat het tot iets als een oversentimentele tearjerker verwordt. Seven Samurai is het heroïsche epos der heroïsche epossen zonder dat opgeblazen heroïsche ‘We came, we fought and we won’ van de Amerikaanse cinema.

7.  Byôsoku 5 Senchimêtoru / 5 Centimeters per Second (2007) - Makoto Shinkai

Lieflijke animé met hier ook weer die Japanse diepmenselijkheid. Het gaat hier over verhalen over de onbereikbare liefde. Mij oh zo herkenbaar. Prachtig getekend en als het verhaal je niet raakt dan doet de muziek dat wel.

8. Badlands (1973) - Terrence Malick

Soms wil je kost wat kost een film zien omdat je het gevoel hebt dat het wel zal ‘klikken’. Badlands is er voor mij zo een die ik al jaren wou zien; het verhaal , de regisseur, de knappe Martin Sheen en die titel: ‘Badlands’ maakte dat ik uikeek naar deze film. Het klikte dus en hoé! Dit in wezen heel gruwelijke verhaal wordt zo romantisch, zo rustiek sfeervol gebracht. Zoiets moet je kùnnen. Met twee onvergetelijke hoofdpersonages: het kindje en de rebel op moordpad.  

9. Raging Bull (1980) - Martin Scorcese

Alhoewel Scorsese een veelzijdige filmmaker is, primeert in veel gevallen een bepaald thema: de ondergang van de menselijke psyche (net als bij Kubrick de waanzin een terugkerend thema is). Zeg maar: Travis ‘You talkin’ to me?’ Buckle. Zo ook Raging Bull; een tour de force van Scorsese en De Niro in een biopic van de bokser Jake La Motta. Ruw en aangrijpend hard .

10. Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) - Stanley
      Kubrick

Moet zowat een van de grappigste films zijn die ik ooit zag. De oorlog op een ludieke satirische  manier benaderd, nog voor M.A.S.H. oorlog hi-la-risch ging maken. Ja, zelfs nog voor Monty Python met alles ging lachen.




Bottom 5

1. No Place for Fools (2015) - Oleg Jurevitsj Mavromatti

Mavromatti is een kunstenaar die ook films maakt en als dit nu als een artvideo werd gepresenteerd had ik het allicht niet de slechste film ooit gevonden. Maar dit werd wel degelijk als een film gepresenteerd op het Rotterdamse Filmfestival. Irritant (alleen al door het camerapersperspectief), saai en veel wtf?-momenten, die zelfs niet grappig zijn. Anyway, hij staat op Vimeo, waag je kans.

2. Manos, The Hands of Fate (1966) - Harold P. Warren

Zeg nooit dat je wel even snel net zo goed een goeie film kan maken want dat dacht Warren ook en maakte vervolgens volgens vele bronnen de slechste film allertijden. To see it is to believe it. Wel zo eentje die zo slecht is dat het hilarisch wordt. Dus het bekijken meer dan waard. Horrorfilm over een koppel met kind dat op een verlaten enge plek ongeloofwaardige dingen gaat doen. Amper te bekijken zonder de satrische kritiek van Mystery Science Theater 3000.

3. The Room (2003) - Tommy Wiseau

Tommy Wiseau dacht dat hij een meesterwerk maakte, de rest van de wereld oordeelde anders. Een van de klassiekers in het too bad too be true genre die maken dat je er volop plezier aan beleeft. Ontelbare memorabele slechte scènes in een bedoelde liefdestragedie.

4. Plan 9 from Outer Space (1959) - Ed Wood

Je kan Ed Wood niet verwijten dat hij geen rotsvast geloof in z’n eigen kunnen had en vervolgens maakte hij een hele resem aan legendarische slechte films. Zijn films vallen in tegenstelling tot Manos best te bekijken zonder de commentaar van Mystery Science Theater 3000.

5. Gigli (2003) - Martin Brest

Alweer een irritante film die gewoon op de zenuwen gaat werken. Semifilosofische diepzinnige flauwekul met een zwak verhaal en ongeloofwaardige personages. En wat doen Christopher Walken en Al Pacino daar?




10 Most Watched

1. 2001 A Space Odyssey (1968) - Stanley Kubrick

Behoeft geen uitleg meer. Ik heb hem gisteren alweer bekeken.

2. Welcome To The Dollhouse (1996) - Todd Solondz

Coming of age verhaal in een gitzwarte, pikzwarte komedie. Keiharde film met een intriest hoofdpersonage maar oh zo amusant.

3. The Breakfast Club (1985) - John Hughes

Dé highschool movie klassieker. Het pestkoppersonage Nelson van de Simpsons zou gebaseerd zijn op Bender (Judd Nelson, get it?)

4. Fucking Amål (1998) - Lukas Moodysson

‘Och nu går vi knulla!’ moet zowat een van de leukste kreten in een film zijn. Feelgood movie over een coming of age zwaar thema.

5. Fame (1980) - Alan Parker

Wie wilt er niet na het zien van deze film aan het New Yorkse LaGuardia les volgen? Dansen en zingen en toneel spelen. Een van de leukste dansfilms binnen het eigties dancefilmgenre. Leuk maar rauwer en realistischer dan Flashdance of Dirty Dancing. Tenslotte is het ook een Alan Parker film, je weet wel, van Midnight Express.

6. Clueless (1995) - Amy Heckerling

En zo bereikte Valspeak de hele tienerwereld omdat we met z’n allen naar Clueless keken. This highschool movie was like so totally cool, like totally. Uit een tijdperk waarin MTV nog cool was.

7. What’s Eating Gilbert Grape? (1993) - Lasse Hallström

Een kleine lieve film over een uitzichtloos bestaan in een Amerikaans gat waar niks te beleven valt. En Leonardo DiCaprio die geniaal staat te spelen.

8. The Sound of Music (1965) - Robert Wise

Een verplicht nummertje tijdens de feestdagen. Maakt niet uit hoe vaak je hem ziet, hij blijft voor magie zorgen. Die liedjes! Die kostuums! Die danspasjes! Do Re Mi.

9. Mean Girls (2004) - Mark Waters

Ik acht Tina Fey ervoor verantwoordelijk dat ze, wat een banale high school movie had kunnen worden, het dit dus niet werd. Outgayed yourself, so fetch. We zeggen het nog steeds. Een highschool movie waarin populariteit àlles is, dat wel, maar dan met echte humor.

10. Vele versies van The Wizard of Oz

The Wizard of Oz is mijn lievelingssprookje en ik kan er maar niet genoeg van krijgen. Blijkbaar. Het verhaal van Dorothy die in Oz (die naam alleen al) belandt, naar huis wil en op pad gaat met haar onwaarschijnlijke vrienden die stuk voor stuk ook een grote wens hebben, op weg naar een tovenaar die eigenlijk niet kan toveren. Hoe fantastisch is dat!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten