wat ik wil

Ik begrijp best in wat voor vreemdsoortige situatie ik me bevind door nog steeds in contact te staan met m'n vier sujets. Eigenlijk is met de dj het contact miniem, als je facebook een contact wil noemen. Verder zijn de contacten meer op persoonlijk level. Dat is vrij apart. En ik heb over hen allemaal geblogd. Al hou ik het nu beestig lang vol naar m'n eigen zin. Jeetje, al sinds september 2014 zit ik over hem te bloggen.
Als ik m'n blogberichten teruglees merk ik het wanhopige, de goede wil om eruit te geraken, het euforische als ik denk het overwonnen te hebben en dan weer de keiharde terugval. Wat me dan weer radeloos maakt. Maar voor het eerst sinds 2014 merk ik ook een lichte vooruitgang, nu ik weer opensta voor andere jongens.
Waarom ik zo volstrekt onbeschaamd zit te bloggen? Het is waar het hart van vol is waar de pen van overloopt, zeg maar. Ik kan er ook niet over praten. Mensen zijn het beu gehoord. En ik heb er eigenlijk nooit echt over kunnen praten omwille van z'n jonge leeftijd (het is geen kind, hé. Laat staan een jonge tiener. :-) ) Mensen kunnen er ook met hun kop niet bij dat je zo hard voor iemand kan vallen die zo onmogelijk is. 😢 Maar ik weet wel wat het is om bijna dagelijks met zo iemand in contact te treden. Iemand die je kop zo zot heeft weten maken. Toch wel bijzonder dat ik aanvankelijk niet eens geïnteresseerd was. Niet eens! En drie maanden later gaan de poppen aan het dansen.
Ik wil eigenlijk iemand ontmoeten die kràk hetzelfde met me doet, die hetzelfde bij mij losmaakt. Ik heb eigenlijk lang gezocht omdat ik niet goed genoeg wist wat ik wou, veel jongens waren niet goed genoeg, ik haakte af voor het minste. Nu weet ik écht wat ik wil!
Ik wil iemand die mij kan leiden, die het heft in handen durft te nemen en waar ik me veilig en geborgen bij voel. Iemand die me de waarheid zegt. Iemand aan wie ik in een roes alles kan vertellen en me op geen enkel moment me ongemakkelijk doet voelen. Iemand die me omfloerst uit de put weet te halen en me als geen ander aan het lachen weet te brengen. Iemand die in mij een verlangen weet los te maken waarvan ik nog niet wist dat ik ze had. Iemand die er gewoon maar moet zijn en dat is al genoeg. Iemand die mij onverschrokken diep in de ogen kijkt. Iemand die de meest verrassende onverwachtse antwoorden geeft. Iemand die zich overal lachend op z'n gemak voelt. Iemand waarvan zelfs m'n vrienden zeggen: "He's got something special." Iemand met een wondermooie glimlach, een wondermooie stem, een wondermooie blik en m'n naam op de meest wonderlijke manier uitspreekt. Iemand die zo schattig is en tegelijkertijd zo volwassen, zo mannelijk en zo vrouwelijk. Iemand wiens puurheid zelfs het mijne overstijgt. Iemand die mij ziek van verdriet maakt als het contact verdwijnt. Iemand die mij letterlijk doet zweven van geluk in z'n bijzijn en mij verandert in een ongeremde giechelende schoolmeid. Iemand die ik onbevreesd durf aan te raken. Iemand waarbij elke seconde puur genot is. Iemand wiens karakter z'n uiterlijk overstijgt qua schoonheid. Iemand die mij zo diep raakt dat het einde niet meer in zicht is. Iemand die ik HELEMAAL, TOTAAL en ELK ASPECT van wil.
Zou ik die persoon nogmaals vinden? Als hij dit keer niet onmogelijk mag zijn.