donderdag 25 december 2014

The project to get over someone continues

Ik moet zeggen dat m'n waanzinnig project 'the project to get over someone' totally failed. Twee weken terug zag ik mezelf bijna huilend achter m'n computer. Op het werk. Nu gaat het wel beter maar het blijft me pijn doen. Je hebt verschillende manieren om ernaar te kijken, heb ik gemerkt. Ik kreeg al verschillende reacties. De ene wil er niks over horen, als ik ook maar z'n naam vernoem gaat het van "Stefaniééé!", de ander reageert meteen van "We moeten jou es een bereikbare man zoeken." (alsof daarmee de pijn overgaat), nog een ander staat er compleet voor open "Liefde kent geen grenzen." maar de àllerleukste reactie vond ik deze: "Ik vind het tof dat jij zo grenzeloos bent. Dat je je niet aantrekt wat zogenaamd maatschappelijk wenselijk is." Klopt, ik doe dat niet. Voor de maatschappij zou ik een man moeten hebben die een paar jaar ouder is. Dan is het zogenaamd goed. Sorry, maar daar heb ik dus echt het schijt aan. Ik val doorgaans gewoon op jongere kerels, take it or leave it.  En ook op Mediterraanse types, het lijkt wel of ik een zwak voor Marokkanen heb. Als ik een Marokkaan zie, ga ik extra opletten.
En het is waar, ik trek mij totaal niets aan van wat de maatschappij voorschrijft, integendeel, dan ga ik net op m'n achterste poten staan. Als ze me vertellen "Je moet dat doen want iedereen doet dat." Dan reageer ik met een "Kijk mij es, dat helemaal niet doen." En vrouwen zoals Madonna juich ik keihard toe, I don't call her a cougar, ik noem haar een vrouw die gewoon doet waar ze zin in heeft. Het verhaal gaat dat ze vroeger met een taxi door New York reed, jonge Puertoricanen opppikken. Dat zou ik kunnen zijn. Of nee, cliché maar ik ga voor de Liefde, voor de Grote Gevoelens, alleen doen ze nu best pijn.
Morgen is het m'n verjaardag, I hope he's gonna be my birthday present, maar dat gaat zo hard niet zijn. 't Wordt tijd dat ik es over hem heen geraak, da's nu al een maandenlang gemis en verdriet dat aansleept. In Berlijn voelde ik me een dagje niet lekker omdat ik hem miste. Toen wist ik, "Fok, ik ben verliefd."

Een repostje Hey Say Jump want het is gewoon leuk om naar Ryosuke Yamada te kijken!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten