kids from the eighties

Zonet las ik dat de Iron Lady in première ging, een film over Margaret Thatcher met in de hoofdrol Meryl Streep. Bij het lezen van zulk nieuws denk ik man, wat zag er de wereld er toch anders uit in de eighties. De wereld uit m'n vroegste kinderjaren:

De wereldleiders waren: Reagan, Mitterand, Thatcher en Gorbatsjov. Als kind was ik niet bezig met politiek maar ik wist niet anders dan dat zij de wereld bestuurden en dat koning Boudewijn de populaire koning der Belgen was. Op een crisis met de abortuswet na dan. Je had de Sovjet Unie, de Koude Oorlog, het communisme was springlevend en men sprak nog van Joegoslavië. Dat waren allemaal dingen die heel normaal waren, Joegoslavië won het Eurovisiesongfestival. Niet lang daarna brak er oorlog uit en viel Joegoslavië uiteen, net als de Sovjet Unie ervoor. En wij, wij moesten voor school een nieuwe atlas kopen omdat de wereld hertekend werd. Landen als Estland en Letland kwamen er namelijk bij. De Sovjet Unie viel uiteen en Duitsland werd herenigd. Oh ja, die muur, de Berlijnse Muur. Die muur was zo'n evidentie als de Chinese Muur ofzo. En ineens werd die afgebroken, de DDR en de Bondsrespubliek samen. Bonn mocht geschrapt worden als hoofdstad. Ja, die nieuwe atlas was echt wel nodig.

In Zuid-Afrika heerste de Apartheid, we hoorden overal protestsongs tegen dat regime, en Mandela zat nog in de gevangenis. Overal spanddoeken met Free Mandela. De spanddoeken kregen gelijk en zijn vrijlating was een triomf.

Ik was kind, totaal niet bezig met de wereldproblematiek, maar hoe klein je ook bent, je voelt de tijdsgeest. En dat was de tijdsgeest van de eighties waarin ik zo kind was. He-Man, Rocky en Free Mandela.