Hopper viert feest

Café Hopper bestaat 20 jaar: yahoo! Mensen vinden het raar, aangezien mijn relatieve (echt wel heel relatieve) jonge leeftijd als ik hen zeg dat ik een klant ben van het eerste uur. Maar het is wel zo: we gingen ons op zondagen vervelen in het Muhka (want als je kind bent vind je 't Muhka niks: museum hedendaagse kunsten) en daarna dronken we een thee in den Hopper.

Later, na m'n jaren op de strenge meisjesschool, ging ik naar de Steiners op het Zuid en bracht m'n maandagmiddagen door in den Hopper. Met alweer een thee: ijsthee (lees: IceTea). We waren puber en hadden geen weet van de reputatie van 't café maar zagen er wel vaak BV's (bekende Vlamingen) bij wie we ons dan eindeloos belachelijk maakten. Voor ons was Antwerpen weliswaar de leukste stad van 't land maar wisten we veel, misschien was Oostende of Brugge of Leuven wel groter.

Na m'n Gentse studentenjaren kwam ik weer terecht in de stad, pardon: hét Stad, en den Hopper, natuurlijk. Want den Hopper is wat ik kende. Een leuke terugkomst (like that's a word) en weer snel weggelopen omdat het mijn stamkroeg dreigde te worden. Toenertijd was ik bang van stamkroegen enzo. Jahaa.

Om dan een paar jaar later er weer te belanden en dan denk ik: ik en café Hopper zijn getrouwd. It's a love relationship sinds m'n elfde, OMG. For real. Soms scheiden we maar ja, het blijft wel een kroeg van mij.