zaterdag 12 maart 2011

Japanse cultuur in de bloemen

Al die berichten over Japan doen pijn, zo erg man. Een jaar ofzo geleden, of misschien twee jaar geleden heb ik me geuit als Brazilofiel en Japanofiel. Ik zou er dus nu voor kunnen kiezen om over de natuurramp te schrijven maar dat doe ik niet. Laat ik Japan gewoon effe in de bloemetjes zetten. Dingen die ik niet heb belicht zijn de Japanse literatuur, Japanse eetcultuur en nog zoveel maar dat echt niet onbelangrijker is. Verre.

Kalligrafie is een universele kunstuiting maar wordt in het Oosten nog vele sterker beoefend dan bij ons. De productie op zich is een performance art op zich, zeg maar. Als je me niet gelooft moet je maar es naar The Pillow Book gaan kijken.


Ikebana is de kunst van het bloemschikken. Ik ben niet zo dol op bloemen tenzij ze volgens de art of Ikebana geschikt zijn. Werkelijk, wauw! De kunst van het minimale organische.


Bij traditioneel theater horen nu eenmaal maskers, da's zo universeel als wat. En iedereen kent wel de Japanse geisha die moet kunnen zingen en dansen en de elegantie zelve zijn. Geisha's doen ook aan theater dus. Daarnaast heb je natuurlijk eveneens het poppentheater met z'n Japanse Geppetto's.


Japanse tuinen horen ook een beetje onder architectuur thuis en Japanse tuinen zijn zo populair dat we ze overal vinden. Ook in België. Japanse architectuur is zo fasinerend omdat ze in zekere mate rust uitstraalt. Begrijp me niet verkeerd, grote Japanse steden lijken allesbehalve rustig maar dat heeft meer te maken met de mensen, de neonlights, het speelgoed enzovoort.


J-pop is hetzelfde als Japanse pop. Je hebt ook J-Rock, Japanese rock dus. Het klinkt zo Westers en tegelijkertijd ook zo cultuurgebonden. Het is leuk als je open staat voor niet-Engelstalige songs want heus, er valt daar wat te ontdekken. Dus niet alle typische Japanse muziek is harpmuziek en fluitmuziek. Of karaoke.


Van de Kimono naar de catwalk met Yamamoto, Miyake en Kawakubo, naar de straat. Als er een land is dat een divers modebeeld kent is het Japan wel. Iedereen kent wel de Harajuku girls maar eigenlijk zijn zij slechts een gedeelte van al die magische subculturen die je vindt in Japan. Werkelijk fascinerend: je hebt zelfs een subcultuur die zich als animéfiguren uitdost. Nu jij.


Animé en manga. Big love for me. Animé zijn Japanse tekenfilms en manga Japanse strips. Daar komt het eigenlijk op neer. Je hebt manga's en animés voor kinderen, tienerjongens, tienermeisjes, volwassenen, homosexuelen, huisvrouwen. Elke manga/animé zijn publiek.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten