de romantiek van het muziekwinkeltje

Goeie muziekzaken trekken een voor een weg uit het Antwerpse. Op den duur moet je wel downloaden via ITunes ofzo want de grote ketens halen enkel binnen wat er goed verkoopt, of je moet het bestellen. En muziek ontdekken via de platenboer zit er bijna niet meer bij. Ik weet niet of u dat deed: regelmatig op ontdekkingstocht trekken in de platenzaak op zoek naar die ene goude schijf. Ik wel en regelmatig was om de zoveel dagen.

In Gent heb je de Music Mania, dat was vroeger een megacdstore van twee of drie verdiepingen groot waar je een kamer vol funk had. A wild dream. Als muziekliefhebber kon je niet anders dan er maandelijks effe rond te snuffelen en al die geweldige, in mijn geval, funkpareltjes te ontdekken. Regelmatig zag ik er een van de broertjes Soulwax, of de helft van 2ManyDJ's, naar u belieft, een praatje doen met een van de Music Maniamensen. En dan weet je dat het een kwaliteitszaak was. Music Mania is nu verhuisd, las ik, maar zal ongetwijfeld nog geweldig zijn.

Terug in Antwerpen vond ik m'n gading in de Popkelder: een cd-winkeltje onder den Bilbo met alweer een uitgebreide collectie van de 'andere' schijven. En dan verdween de Popkelder. Huh?

Maar ik mag ook niet te hard klagen: Fnac kan ik gerust binnenstappen en vragen: "Kan je me iets goed aanraden?" De mannen achter de pop kennen mijn smaak ondertussen. En de mannen achter de pop zijn muziekfanatici. Altijd leuk om door kenners geholpen te worden. Maar ik geef toe: muziek ontdek ik tegenwoordig bijna uitsluitend via internet. En ik ga hier ook niet over klagen. Alleen, als muziekliefhebber zie je niet graag die speciaalzaken verdwijnen. Echtig niet, hoor.