Na de drie mythische werken volgen (wat anders?) de drie mythische mannen: Pablo, Andy en Wassily of zij die weten wat het is om geniaal te zijn.
Pablo Picasso: mijn ultieme favoriet: hij kon niet genoeg krijgen van vrouwen en creëren. En ik weet niet welke kunsttak/-stroming hij niet beheerste. Het verhaal gaat dat hij zomaar uit de losse pols een rechte lijn kon trekken en uit een paar penseeltrekken al een kunstwerk kon maken. I know, ik heb in het Parijse Picassomuseum rondgetrokken. Ja, dat heel grote Picassomuseum met vele kamers dat helemaal vol staat. Durf niet te zeggen dat het genie niet productief was.
Andy Warhol: waarom ik van Andy hou: hij bracht kunst naar de gewone man in de straat, hij haalde kunst uit het museum, hij democratiseerde de kunst. Oh ja, Marcel Duchamp probeerde dat ook maar een omgekeerde pissijn uitroepen tot kunst is conceptueel en zonodig nòg elitairder. Niet dat we niet van Duchamp houden, neeje dat is het niet. Maar Andy riep dus populaire zaken uit tot kunst, cultiveerde de celebritycultuur en was zelf ook gewoon kunst: want als hij iets zei waren dat quotes die je best kon onthouden. Door alles in massaproducties uit te brengen, kunst als een soort fabrieksproduct af te leveren ontdeed hij het van haar elitaire karakter en werd het pop. Popular. Popart.
Wassily Kandinsky: ik weet niet of het echt zo is en toch heb ik het gelezen: Wassily Kandinsky is de uitvinder van de abstracte kunst. Soms zegt men het van Kasimir Malevich (voor wie ik ook zoveel bewondering heb, altijd leuk een Malevich te aanschouwen) andere keren van Kandinsky. Hoe gebeurde het bij Kandinsky: hij zag een van z'n schilderijen ondersteboven en zag dat het zonder al die herkenbare bergen enzo ook goed was. De nadruk kwam immers nog meer op de kleuren te liggen en Wassily, een ware expressionist, dacht waarschijnlijk dat het op die manier zo expressionistisch werd as it ever can get. Dus liet hij de herkenbare bergen achterwege en begon non figuratief, abstract te schilderen. En ketende zo een van de grootste revoluties binnen de kunstwereld los. Er is geen enkele periode binnen zijn werk waar ik met een boog omheen loop. Ik ren er net heen.
durf bijna niet meer te reageren . Maar de eerste twee kent ollie hun werken heel goed . de Wassily niet en ook een beetje niet Ollie's stijl
BeantwoordenVerwijderen. Maar iedereen heeft zijn geurtjes en kleurtjes .
Voilà anoniem eens zonder uitroeptekens !!!!!
Ollie! Ik schrijf ook wel es met te veel uitroepens en het was waarschijnlijk ludiek bedoeld. :-)
BeantwoordenVerwijderenDe Wassily, jij bent van de Westkant en schrijft de Wassiily: leuk. Want da's typisch Brabants. Maar daarom zijn we ook een land, hé! :-)
Schrijf gewoon hoe je geurt en kleurt maar ik denk dat die anonieme post niet slecht bedoeld was. En wel: geef ik hem of haar een van mijn e-mailadressen en vechten we het daar uit. :-))) Kbedoel: schrijf gewoon hhou je niet in. :-)
Ollie schrijft uit zijn hart , soms kan mijn hart mijn taal niet volgen ;-) Soms is Ollie te emotioneel ! Stephanie , Ollie heeft je het al verteld , je bent iemand met gelijksoortige interesses enkel de muziekkeuze is anders , leeftijdsverschil zekers ?
BeantwoordenVerwijderenMaar we hebben veel gelijkenissen in interesses ! 'k Was al blij dat ge ook wist dat Michelangelo in een slecht humeur was tijdens zijn werk in de sixtijnse kapel.
Enkel ... Ollie geniet van je schrijfsels ... Doe aub zo verder !
Ps , mijn echte naam is Luc (sssst);-)