Het technologisch wonder: een externe harde schijf. Vandaag heb ik er éindelijk, éindelijk een aangeschaft want dat mocht wel es. Ik heb vorige jaar namelijk een major computercrash meegemaakt en al m'n gegevens waren weg. Like echt weg (al had ik nog wel wat op m'n oude computer staan). Nee, ik was daar niet goed van en achteraf komen ze je dan vertellen: "Heb je dan geen externe harde schijf?" "Nee, ik denk het niet." Ik wist niet eens dat dat bestond, of misschien wel maar vond het raar.
Sinds die computercrash weet ik dat zo'n ding niet raar is want, ook al zijn computers nog zo leuk, je kan er niet mee gooien en dan verwachten dat ze net zoals je kaften vol papieren nog leesbaar blijven. Misschien komt hij ooit wel es op de markt: de computer waar je mee kan shotten. Gemakkelijk toch: na de match effe chatten over hoe die was.
Maar zover zijn we nog niet dus moeten we maar vertrouwen op de externe harde schijf die zoveel songs als een muziekwinkel kan herbergen. Of een gehele televisieserie van 10 seizoenen lang. Of een boekenwinkel ofzo. Allemaal op het formaat van een kleine zakportefeuille. "Ik heb een boekenwinkel in m'n zakportefeuille." "Nee, toch?" "Ja, echt!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten