macland

Wow. Ik heb voor mijn doen een heel lange blogvrije periode gehad. 2 dagen niks geschreven. Da's euhm, tja, vakantie? Nee, de waarheid is dat ik gewoon weinig tijd had, en de tijd die ik had, moe languit in de sofa lag om voor de televisie in slaap te vallen. Niet helemaal waar want ik kijk nooit TV en dreig hierdoor wereldvreemd te worden. Ik heb geen enkele weet van al die programma's waar u nu aan denkt. Nee, echt waar, ik ken ze niet. Niet dat ik weiger televisie te kijken omdat televisieloze dagen me zoveel 'rijker' zouden maken. Nee mensenlief, ik heb zelfs een digibox/-recorder. Ik denk er gewoon niet aan televisie te kijken en dat mag je gerust letterlijk nemen. Ik vergeet het gewoon. Elke avond weer opnieuw.

Maar ik ga weer bloggen. Ik heb mezelf voor het nieuwe jaar een cadeautje beloofd en ik kijk er nu al naar uit: een nieuwe computer! M'n oude doet het nog ongeveer prima maar, vorig jaar is hij wel gecrasht. En soms doet hij raar. Aangezien ik in een soort van computerland leef zou ik er graag een nieuwe hebben die gewoon een paar jaar vlotjes draait. Zodat ik weer wild kan doen. En het zou ook het eerste cadeautje zijn dat ik mezelf gun sinds màààànden.

Een computer. En ik ga voor een Mac. Met m'n huidige mac heb ik meer problemen gehad dan met m'n vorige pc en toch, en toch. Ondanks is het grote liefde. I'm a maclover. Mac hoort sinds de grote ontdekking nu eenmaal bij Katie zoals ook Prince en P-Funk bij Katie horen. Een stukje identiteit ofzo (aangezien ik zoveel tijd achter de computer zit). En als m'n huidige mac weer crasht komt het cadeautje wel heel dichtbij. Maar da's niet iets waar ik nu op hoop.

En omdat ik me bewust ben van het feit dat iemand me van enige technologische decadentie zou kunnen en/of willen beschuldigen: ik heb geen behoefte aan een flatscreen (waarom zou ik want ik vergeet toch telkens televisie te kijken?), als ik een gsm koop vraag ik telkens de goedkoopste van de zaak (dat ding moet maar bellen) en ik heb geen IPod (ik hoef geen muziek onderweg te luisteren: ik denk aan m'n oren en aan het feit dat ik m'n handschoenen en sjaals altijd kwijtspeel).

Een mac is tegenwoordig mijn enige decadentie naast Prince. Ik hoop dat hij alweer gauw een onverwachts concert ergens dichtbij aankondigt.