het hebben van knappe vrienden

Vandaag kreeg ik het te horen, dat ik echt wel knappe vrienden heb. Zo'n opmerking vind ik supergrappig want da's niet iets waar ik zelf bij stilsta. Ik weet wel dat mijn vrienden goed in de smaak vallen bij het andere en zelfde geslacht maar ik ga er dan niet zo bij denken: ja, dat is omdat ze knap zijn. En je krijgt wel es verhalen te horen over mensen die achter ze zitten en ze hebben wel knappe liefjes maar ook dan denk ik niet: dat is omdat ze knap zijn.

Maar ik kreeg het dus te horen: "Wow, jouw vrienden zijn echt wel knap!" en "Wow, een tafel met schoon volk!" en "Wow, is dat hij? Da's ne keiknappe gast! Ik begrijp wel waarom iedereen helemaal zot van hem is!", als je dat hoort denk je: tiens. In het verleden is het me wel al es een paar keer overkomen dat mensen te geïnteresseerd waren in vrienden van me zo van: "Wow, wie is dat? Ik wil een telefoonnummer, telefoonnummer!" en die geef ik dus nooit. Enkel achteraf zeg ik, om een goede daad te stellen: "Die gast of dame deed helemaal wild over je." en dan zeggen zij :"Ah ja."

Het is best wel raar om te beseffen dat je met aantrekkelijke vrienden omgaat, alsof het zo gepland is. Ik zeg het u: dat is het niet. En zij hebben dat ook niet gepland, ze weten het niet eens. Er is dus ook geen sprake van jaloezie als de een meer aandacht krijgt. En nu ik er toch bij stilsta: tussen m'n facebookvrienden zitten er een paar fotomodellen. Ik ging ooit es op stap met een van hen en haar fotomodellen vrienden. Da's best wel apart.