Tot m'n grote verbazing zag ik dat Bob Marley niet eens tussen m'n favoriete artiesten stond. Wat bezielde me? Extreme vergeetachtigheid? Ik hou religieus veel van Bob Marley. No joke. Niet overdreven. Ik heb onwijs veel respect voor die man dat het gewoon niet te geloven is dat ik hem zomaar ben vergeten. Al bijna twee jaar. Dat moet ik gewoon goedmaken en welnu.
Bob Marley is een van de wijste artiesten ever. Zijn woorden, zijn daden. Okay, ik weet wel dat hij overal kinderen had en dat z'n hersenen echt heel vaak beneveld waren door die Rastafaria weed, niettemin, Bob praatte geen onzin. Er zijn weinig lyrics die me meer raken dan Redemption Song. Ik ben zo iemand die af en toe wel es op een forum of dergelijke de tekst 'Emancipate yourselves from mental slavery. None but ourselves can free our minds.' schrijft. Waarom? Omdat het waar is. Prachtige woorden. Enzo heeft Bob Marley nog vele prachtige woorden gezongen.
Ik ben geen reggae woman. Ik heb heel lang met dreads gelopen maar als men me vroeg: "Ben jij een Rastafaria?" wist ik niet waar ze het over hadden. En ik ben ook niet gek op de muziek. De enige uitzondering hierop is Bob Marley en hier en daar een plaat van een andere reggae man. Ik als niet-reggae woman kan dagenlang naar Bob Marley luisteren, zijn muziek, zijn teksten. Het raakt je gewoon. Ooit had ik de dvd Live At The Rainbow + de docu Caribbean Nights gekocht als cadeau voor een Bob Marley fan. Maar eerst bekeek ik hem zelf en besloot hem vervolgens te houden. Daar kan je gewoon geen afstand van nemen. Toen ik hem ooit es uitleende heb ik hem dan ook maandenlang niet meer gezien. Ik schreef het al, je kan er geen afstand van nemen.
Bob Marley had dus ook zo'n geweldige live reputatie. Velen, massa's, hele troepen mensen vinden het jammer dat ze nooit een concert van hem hebben kunnen bijwonen, waaronder ik. Gisteren las ik ergens bij iemand die hem live had gezien dat hij het een van z'n topconcerten vond en ik keek maar snel verder want ik werd te jaloers. Ik ben Bob Marley niet, ik ben niet zo freeminded. Maar als troost is er nog die Live At The Rainbow. Dankje voor het onstaan van de film en Bob Marley. Hit me from the top. You crazy motherfunky.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten