Gent en Leuven en Antwerpen

Onlangs kreeg ik weer een heftige portie Antwerpse mentaliteit voorgeschoteld. Toen ik te kennen gaf in Gent te hebben gestudeerd kreeg ik prompt de vraag: "Gent, stelt dat iets voor?" en daarmee werd echt wel bedoeld dat ze dachten dat Gent niks voorstelde in vergelijking met Antwerpen of Leuven. Qué? Ik ben zelf een Antwerpenaar dus mij kan je hier niet mee beledigen, ik weet hoe Antwerpenaren zijn, om het met een Alex Agnew te zeggen: "Wat er buiten de ring gebeurt interesseert ons gene f*ck." Antwerpenaren wéten het dus gewoon niet maar 't is wel zo dat ze zich met die vraag op het pad begeven van de Amerikaan die het heeft over het land Europa.

Gent dus. Als studentenstad overstijgt Gent Antwerpen dus daar hoef ik het niet over te hebben. Een Vlaming die dat niet weet heeft gewoon nog nooit een krant gelezen of gewoon nog nooit gelezen tout court. Maar het ging niet over de studentenstad, het ging over de universiteit. In Vlaanderen, mag je wel stellen, heb je slechts twee 'traditionele' universiteiten. Gent en Leuven. Met 'traditioneel' bedoel ik een oude universiteit. Ze hoeft niet persé tot de top der Vlaamse universiteiten te horen als het maar gewoon een oude universiteit is die van oudsher veel studenten aantrekt en waar je elke obscure richting kan volgen. In een studentenstad waar het aantal studenten opvalt. Waar het aantal kotstudenten opvalt. Waar de faculteiten over de hele stad verspreid liggen en waar de fiets het belangrijkste vervoermiddel is. Een universiteit waarin de aula's onmenselijk groot zijn en je talloze excentrieke clichéprofs hebt rondlopen die je op het examen twee aartsmoelijke strikvragen geven uit een vuist van een cursus over een detail van een detail. Da's een traditionele universiteit dus.

Gent en Leuven zijn traditionele universiteiten. Er zijn zoveel studenten dat je er zeker in het begin anoniem studeert en waar je aldus eigenlijk gewoon voor de leeuwen wordt gegooid. En dat klinkt allemaal best eng, en geloof me dat is ook zo, maar de keerzijde is enorm. Het is kicken om elke zondagavond weer die trams overvol studenten vanuit het Sint Pietersstation te zien rijden. De Overpoort op donderdagavond door politie zien afgesloten worden (de Overpoort is surreëel op donderdagvond). Gewoon het echte studentenleven is kicken. Vooral het eerste jaar weet je niet wat er je overkomt. Kicken.

Een vraag die ik steevast vanuit Antwerpse hoek krijg is: "Waarom heb je eigenlijk voor Gent gekozen?", uitgesproken met een air van "Waarom ga je naar Gent als je ook evengoed in 't Stad kunt zitten?" Wel, ik heb bewust voor Gent gekozen. Toen ik voor het eerst in Gent kwam op een puberleeftijd en er al die (vrij alternatieve, progressieve) studenten zag rondlopen had het iets magisch voor me. Toen wou ik een van hen zijn. De andere reden was dat ik in Antwerpen ben opgegroeid en ook es iets anders wou. Jaren later, na een rondje langs verscheidene infosessies van Vlaamse universiteiten te gaan was het in Gent dat ik die magie weer voelde. Die stroom van studenten en daarbij het gevoel dat je kiest voor een studentenstad en een universiteit die zo prototypisch zijn. Dus ja, voor een stad roep ik: "Antwerpen!" voor een studentenstad: "Gent!"

En Gent en Leuven zijn zoals scouts en chiro, Samsonite en Delsey, Coca Cola en Pepsi. Concurrentie dus. In de wereldranglijst staat soms Gent op kop van de Vlaamse universiteiten dan weer Leuven. Maar het verschil is niet zoals Cola Light en Cola Zero. Het verschil gaat wel ergens over: Leuven is veel ouder. Leuven is een veel kleinere stad. Het cliché gaat dat de conservatieve collegejongetjes en instituutmeisjes naar Leuven gaan en de meer progressieve, alternatieve biojongeren Gent opzoeken. Da's denk ik wel het grootste verschil. Oh ja, en ook dat Gent West-Vlaams is.