movie love

Ik denk dat het een vrij algemeen gegeven is: verliefd worden op een film. At first sight weet je: da's de film! De film die ik al zo lang wou zien. Het is vaak onverklaarbaar, de film hoeft zelfs niet van hoge artistieke waarde te zijn, hij hoeft zelfs niet in je top 10 beste films allertijden voor te komen, hij kan dik rammelen en toch, en toch weet je: jij, jij bent mijn film.

Mijn instant love films zijn: The Breakfast Club, Clueless, Welcome To The Dollhouse, What's Eating Gilbert Grape?, The Sound of Music, Blade Runner, The Big Lebowski, The Never Ending Story, 5 Centimeters Per Second, Sin City (ik heb de comic nu in huis gehaald) en de animé serie Fruits Basket. En verder probeer ik ook élke versie van The Wizard of Oz in huis te halen, wat niet zo eenvoudig is.

Mijn instant love films bekijk ik minsten een keer per jaar weer opnieuw, al was er een jarenlange periode waarin ik What's Eating Gilbert Grape? bijna maandelijks bekeek. Bijna maandelijks! Onlangs heb ik weer The Sound of Music en Clueless bekeken, je weet perfect wat er gaat gebeuren, hoe de personages zullen reageren, welk sfeermuziekje er zal volgen en toch blijf je genieten. Het is iets magnetisch, iets warms. Mijn films.