(ik wou een filmpje maken maar blijkbaar zit er geen IMovie meer op m'n nieuwe harde schijf. Raar.)
dinsdag 29 december 2009
proud to be curvy
I'm curvy, voluptueus! En dat betekent niet dik of mollig. Voluptueus betekent eigenlijk niet meer dan dat je een vrouwelijk figuur hebt of je nu dik bent of mager. Ik heb van nature hips en ass die zelfs in periode van magerte aanwezig zijn (mijn waist to hip ratio is zelfs een beetje buiten proportie zoals je bij Latina's en Afrikaanse/AfroAmerikaanse vrouwen ziet) en tegenwoordig wordt dat òf afgekeurd òf fantastisch gevonden . De meeste Hollywood dames met natuurlijke rondingen gaan op dieet tot ze het figuur krijgen van een twaalfjarig jongetje: Jessica Alba moet zowat een van de meest sexy dames in Hollywood zijn geweest voor ze besloot extreem af te vallen en een panlat werd. Courtney Cox (de dunste, Monica, van Friends) jojo't tussen boyish extreem mager en vrouwelijk superslank. Na je eenentwintigste ben je toch volwassen genoeg om te beseffen dat vrouwelijke rondingen net mooi zijn (is precies de leeftijd waarin ik m'n curves heb aanvaard)? Al die crashdiëten, maatjes 0, maatjes 2. Ik weiger dat te begrijpen.
10 sexiest and/or iconic dance scenes in movies
10. Makin' Whoopie - Michelle Pfeiffer in The Fabulous Baker Boys
9. Put The Blame On Mame - Rita Hayworth in Gilda
8. Mambo - Brigitte Bardot in Et Dieu Créa La Femme
7. Jennifer Beals in the whole Flashdance movie
6. Dance Sequence - Audrey Hepburn in Funny Face
5. Why Don't You Do Right - Jessica Rabbit in Who Framed Roger Rabbit?
4. Old Time Rock And Roll - Tom Cruise in Risky Business
3. Diamond's Are A Girl's Best Friend - Marilyn Monroe in Gentlemen Prefer Blondes
2. The Snake Dance - Salma Hayek in From Dusk 'Till Dawn
1. Nancy's Dance - Jessica Alba in Sin City
vrijdag 25 december 2009
is it me or electrabel?
Electrabel *** me off. It is the right time to use bad language.
Twee maanden geleden werden de meterstanden persoonlijk op de Electrabelstand afgegeven ivm een verhuis, m'n slotfactuur zou volgen. Die kwam er en, hipperdepip, ik kreeg geld terug! Wat ook niet onwaarschijnlijk was aangezien ik voor een kleine oppervlakte vrij veel betaalde. Van de gelegenheid maakte ik gebruik om over te stappen naar groene energie, Lampiris.
De datum waarop het Electrabelgeld zou teruggestort worden was na enige tijd later ruim verstreken dus ik weer bellen. "Ja, u hebt nog een openstaand saldo. " "Huh?" "Ja, en daarom kunnen wij het geld niet storten want u moet toestemming geven of u wenst of dat geld al dan niet van dat bedrag wordt afgehouden.". Ik wist niks van een openstaand saldo, nooit een brief van gekregen laat staan iets over een toestemming te hebben vernomen, alles was zogenaamd in orde en dan brengen ze dat als excuus aan om m'n geld niet te storten. Op dat moment kon het me weinig schelen, ik wou m'n geld en ging akkoord met de afhouding, een week later stond het geld op m'n rekening. Alles leek geregeld met Electrabel, ik rustig naar Lampiris.
Gisteren, merry Christmas, kreeg ik (na twee maanden!) een annulering van het slotfactuur in de brievenbus en ik zou daarbij nog es 300 euro moeten ophoesten. Voor 4 januari met een aanmaningskost van 12,50 euro erbij. Terwijl ik die brief nòòit eerder had gezien. En wat nog erger is, die rekening klopt niet eens: ik zou zogenaamd vanaf april 2009 maandelijks 70 euro hebben betaald en daar klopt geen bal van, de waarheid is dat ik vanaf 2006 maandelijks minstens 85 euro heb betaald. Het is gewoon grof.
Het is niet de eerste keer dat ik zoiets meemaak: in 2005 kreeg ik opeens een rekening van meer dan 800 euro in de bus. Na wat gebel bleek dat ik zogenaamd gedurende een jaar geen enkele rekening zou hebben betaald, terwijl er wél elke maand 80 euro van m'n rekening naar Electrabel was gegaan. Het had heel wat gecopieer en gebank gekost om te bewijzen dat het wel degelijk betaald was. "Oh, een fout in onze administratie.". Ja, heel erg leuk. Korte tijd daarna - ondertussen was ik behoorlijk geïrriteerd geraakt door de grootste energiereus - kreeg ik weer een factuur in de bus met zogenaamde onbetaalde rekeningen. Erg kalm kon ik er niet meer onder blijven en heb vlakaf gezegd: "Ik weiger dit te betalen, los het zelf op." Nooit meer iets van gehoord en nadien gingen de rekeningen vlot. Tot kerst dus.
Ik vertrouw Electrabel voor geen seconde, en dat zou eigenlijk niemand mogen doen.
donderdag 24 december 2009
zondag 20 december 2009
leather fashionista
Okay, fashion confession nummer 2: I dig leather! En tegelijkertijd vind ik het zo erg omdat ik bontmensen keihard lig te veroordelen, all the while in m'n leren rok. Het is hypocriet en ik ben tegen dierenleed maar als het op leer aankomt wens ik me te verhullen in de grote onwetendheid. Ik heb een hekel aan onwetendheid dus zo erg hou ik van leer.
Al in m'n vroege tienerjaren droomde ik van m'n eerste leren broek, het is geen fetish, hoor (ik denk niet dat ik ooit over een al dan niet bestaande fetish van me zou bloggen) en ik behoor niet tot de biker community (alhoewel er weinig boven een Harley in legergroen gaat), het is gewoon iets waar ik al meer dan tien jaar een serieuze boon voor heb, net als voor smokey eyes.
En ik draag m'n witte/zwarte leren kledij aldus op bijna elke denkbare gelegenheid en da's een beetje raar, volgens anderen. M'n leren rokken worden unaniem 'fabulous' gevonden maar die zwarte leren broek: "Ga je daar mee werken?". Alsof je een gewaagd statement maakt door een leren broek te dragen. Het is gewoon maar een broek, hoor, en de mijnen zijn niet eens onthullend ofzo. Ik heb die reacties eigenlijk nooit echt begrepen, voor mij is leer zwart in het kwadraat. And I dig zwart.
vrijdag 11 december 2009
my birthday
I love my birthday, I hate my birthday. Ik ben jarig een dag na kerst, tweede kerstdag. Toen ik nog heel erg kind was kon ik me niks leuker dan dat voorstellen: vakantie, m'n pakjes onder de kerstboom (we vierden het apart, hèhèh) en ik kreeg altijd m'n lievelingskostje: wildpaté en hazenrug.
Maar nu, nu ik ouder ben is het eigenlijk verschrikkelijk om op die dag jarig te zijn. Straks word ik dertig en m'n vrienden hebben familieverplichtingen. Dat wil je niet, echt niet als je dertig wordt.
maandag 7 december 2009
Madonna and her boys
Madonna, Madge, Emmy, M., Nonnie. Dit bericht gaat dus over the Queen of Pop, of meer bepaald, haar boys. Want Madonna en ik hebben dezelfde smaak als het op mannen aankomt en blijkbaar vind ik het zo frappant dat ik er een entry over wil schrijven. Madonna houdt hen graag Latino, ik ook. Het is geweten dat Madonna een zwak heeft voor Latinoeske mannen (Jellybean Benitez, Carlos Leon en haar recentere aanwinst: Jesus Luz. Of check gewoon de mannen in haar video's, zij weet er altijd weer dat Latinoeske jaw dropping exemplaar uit te kiezen). Als we even Vanessa Paradis (Lenny, Johnny, are you kiddin' me?) buiten beschouwing houden is Madonna zowat de enige vrouw jegens wie ik een gezonde dosis afgunst voel als ik naar het lijstje 'veroveringen' kijk. En wel daarom een top 3 van haar videoboys.
The boyfriend
The original boyfriend
The cowboys, all of them