zondag 30 augustus 2009

lijsje favoriete acteurs

Lijstjes maken is zowat het toppunt van het nerdydom dus het past wel bij me. Elk zichzelf respecterende nerd heeft ooit wel es een ontzettend belangrijk lijstje gemaakt, ik velen. Hier volgt m'n lijstje van favoriete (niet-Nederlandstalige acteurs. (Ik heb er een paar onder voorbehoud tussen gezet omdat ik nog te weinig films met ze heb gezien). Joepsie!


No one can beat this Marlon. Is er een acteur met meer iconische rollen onder zijn naam staan? I don't think so, mister. Marlon, is the one. And the only one. En ook nog es magnetisch knap: toen ik hem voor het eerst zag in A Streetcar Named Desire viel m'n mond bijna open. Bijna want m'n toenmalige verkering zat naast me. In the Wild One werd ik heerlijk verliefd op hem. Marlon is my man and I will stand by my man!


Ja, dat kon natuurlijk niet anders, hé! Je moet al een oen zijn om De Niro een slecht acteur te vinden. Ik ken geen enkele acteur met zo'n grote range als hem. Sommigen verwijten hem dat hij enkel maffia- en gangsterrollen zou spelen. Ga es Stanley and Iris zien dan. En vlug. Yeah, I'm talking to you! (de eerste film die mij overtuigde van z'n fenomenale range. Pas later zag ik the Deer Hunter en Awakenings enzo).

3. Bette Davis (onder voorbehoud)

Er is geen enkele actrice die me zo heeft kunnen wegblazen als Bette deed in All About Eve. En ik heb die film vaker dan eens gezien. Ik hou van acteurs die je zodanig naar het scherm zuigen dat je bijna vergeet te ademen. Bette Davis dus. Laat ik maar es in plaats van All About Eve voor de zoveelste keer maar es een andere briljante films met haar in een briljante rol bekijken. Ja, oké.


Sexy en super en Sean. Yeah, I love Sean. In de jaren '80 was ik verliefd op Sean (Colors! Met de kam!) en later, eenmaal de kinderjaren uitgegroeid zag ik pas wat voor een geweldige acteur hij is. Ook Sean weet je naar het scherm te zuigen, opmerken dat hij intens staat te acteren is een understatement. Ik hou van al z'n rollen die ik tot nu toe zag maar nog het meest van Emmet Ray in Woody Allens Sweet and Lowdown. Virtuoze prestatie, virtuoos.

5. Katherine Hepburn (onder voorbehoud)

Voor de actrice die bekend staat als de beste actrice die ooit het grote doek mocht sieren is het vast een belediging, die onder voorbehoud. En daarom moet ik ook nog wat films van haar bekijken. Anyway, ik vind in wat ik van haar zag Katherine een kanjer. Gewoon een kanjervrouw. Alle, alle emoties kan ze zo subtiel, zo geloofwaardig en zo geniaal overbrengen. Je staat erbij, kijkt ernaar en je denkt: "Is this real?". En met haar kan ik lachen, en ook met Bette Davis, en ook met Annet Malherbe. Kortom: Katherine, ik wil nog meer van je zien!


Er is niemand, niemand, niemand die een rol grappiger neerzet dan Peter Sellers. Virtuoos grappig. Ik weet niet wat u ervan vindt maar in elke film waarin ik hem zag zette hij een iconische rol neer, van inspector Clouseau tot Dr Strangelove. Peter maakt een keigoeie film nog beter. No wonder dat de perfectionistische Kubrick met hem twee films wou maken, dat deed hij daarvoor alleen met Kirk Douglas. Ook nog zo'n goeie acteur. Peter Sellers, in elke rol onvergetelijk.


Als Jack lacht, lach je mee, als Jack boos wordt, loop je weg, als Jack flirt, grinnik je en als Jack zwijgt, voel je je ongemakkelijk. Dankzij hem werd de op zich vrij eenvoudige '"I want the truth!" "You can't handle the truth"!'-quote legendarisch. En diegenen die hem verwijten altijd dezelfde persoon te spelen: ga es de Shining bekijken, daar speelt hij twee totaal verschillende persoonlijkheden in een man, in een film.


Raspy voice, grote ogen, grootse acteur. Hij zit in de enige bekijkenswaardige scene van Gigli. Bekijkenswaardig dankzij hem. Zijn rol in Scent of a Woman zal me wellicht nooit kunnen loslaten, ik zie hem nog altijd als blinde man die auto liggen besturen. En Tony 'Say hello to my little friend' Montana natuurlijk. Een van z'n zovele opera magna.


Meryl is een instituut. Een oscarinstituut, en terecht. Staat bekend om haar range (incl. accenten). Meryl overtuigt altijd, in elke rol. Zelfs een actieheldin gaat haar goed af. Is er iets dat Meryl niet kan?


Nog een intense acteur. Alain Delon speelt het klaar om zonder acteeropleiding tiende op m'n lijstje van de beste acteurs ever te staan. Ja, ik vind hem, samen met Johnny Depp, de knapste man die ik ooit mocht zien, maar daarnaast is Alain ook een geniale acteur (niet dat Johnny niet goed is), een echt natuurtalent. Hij is natuurlijk legendarisch in de rol van de angelieke mooie schurk maar het liefst zie ik hem als de angelieke mooie onschuld zelve. Zoals in Rocco E Suoi Fratelli. Rocco Parondi ben ik trouwens vergeten in m'n lijstje van m'n favoriete fictieve personages. En bij dit neer te typen heb ik zo'n zin om die film weer te bekijken, wat een geluk dat ik hem heb liggen.


Jessica is als een wijn die tijd nodig heeft om te rijpen. Ze is vrij onbenullig begonnen met King Kong maar werd met de jaren ijzersterk. Haar toppunt lag in de jaren '80 en '90. Nooit zal ik haar vergeten als kokette manisch depressieve belle die haar geduldige partner (Tommy Lee Jones) in Blue Skye bijna tot wanhoop drijft. Een tour de force van een acteerprestatie. Waar ze terecht een oscar voor kreeg.

12. Edward Norton (spoiler)

De man die meteen in de roos schoot met z'n eerste rol, Primal Fear. Meteen wist je dat je met een geniale acteur te maken had. En daarna volgden bijna alleen knappe prestaties. Alhoewel ik American X niet zo goed vind als alle andere mensen (ik vind hem wel goed maar) ben ik het ermee eens dat Norton met deze rol pijlen in de lucht schoot en wolken raakte (wat een slechte zelfverzonnen uitdrukking zeg). Geef die man nog maar wat karakterrollen.


Ja, ik was een fanatieke Leofan in de jaren '90. Ja, ik had een crush op Leo in de jaren '90. Ja, ik kon uren over hem doorbomen in de jaren '90. Ja, ja, ja. Ja. Oke, ja. Maar ik heb altijd wel ingezien dat hij een geweldige acteur is. Na Growing Pains (cute little Leo) zag ik hem in This Boy's Life waarin hij niet verbleekte naast niemand minder dan De Niro. Dan weet je dat je met een geweldige acteur hebt te maken (het is trouwens De Niro geweest die Scorcese op het talent van Leo wees, met het bekende gevolg.). Ik moet natuurlijk zeggen dat hij in What's Eating Gilbert Grape zijn meest viruoze prestatie neerzette. Maar dat wil niks zeggen, da's een prestatie die thuishoort in het rijtje van Rainman, bijna onklopbaar dus.


Ook een acteur met een ongelooflijke grote range, die je naar het scherm zuigt. Als Phillip zielig is kan je niemand bedenken die nog zieliger is dan hij, als hij een pig speelt is hij het grootste varken ter wereld, speelt hij een onderkruiper dan zie je het slijm bijna uit z'n voetzolen komen en denk je aldoor "Bah. Bah. Bah.". Een acteur die dus overtuigt, zachtjes uitgedrukt. En een plezier om naar te kijken, zachtjes uitgedrukt.


In m'n jongere jaren had je Dustin, Al en De Niro en verder niemand, bij wijze van spreken. Zij waren de beste acteurs en niemand kon precies zeggen wie er beter was dan de andere. Om maar te zeggen, Dustin is een acteur die staat als een huis. Ik denk dat hij wat lager dan de rest is gekomen omdat ik Outbreak heb gezien ofzo, op groot scherm. En ondanks alle actie bijna in slaap viel (is me ook overkomen bij de voorlaatste Star Wars in de cinema, alleen ben ik toen echt in slaap gevallen).
De Niro mag dan naar 't schijnt in mindere films spelen nu, zelfs in dingen als Meet The Fockers blijft hij een plezier om naar te kijken (naar Dustin ook hoor, in die film) en dat kon ik van Dustin dus niet zeggen in Outbreak. Maar, niettemin Dustin Hoffman is gewoonlijk een geniale acteur. Ik bedoel maar, the Rainman. Die ook nog es grappig is. Ik bedoel maar, Tootsie. En Midnight Cowboy! Iedereen zou Midnight Cowboy moeten hebben gezien.

16. Cate Blanchett (onder voorbehoud)

Het Australische acteermachine, en dat is een compliment. Ik kan haar best zien als een soort Meryl Streep, de klassiek geschoolde fenomenale karakteractrice, waar iedereen respect voor heeft. Katie gaat van Cate dus nog wat meer moeten bekijken.

17. Humphrey Bogart (spoiler)

The coolest of the cool: mister Cool. Humphrey is sexy, fascinerend en geweldig net vanwege die coole air, zijn droog gevoel voor humor, en dan die onverwachtse pit. Hij is de acteur van de ingehouden emoties, die je niettemin toch duidelijk kan zien. Oh, wat is die cool, mister cool.


Ik heb haar een beetje liggen volgen in de jaren '90 (niet letterlijk, ho ho) omdat alles wat van je haar toen te zien kreeg de moeite was. Ik vond haar een geweldige actrice, het is een beetje jammer dat ze nu naar de achtergrond verdwenen is. Ze specialiseerde zich wel in kinky vrij donkere rollen (zegt dat iets over mij?), al vond ik haar wel het leukst in the Hudsucker Proxy, zelden iemand zo snel zien praten.


Just a spoon full of sugar enz., al zie ik haar niet zo graag in mierzoete rollen. Ik zag haar voor het eerst in haar debuutrol, The Man in the Moon (heel mooie film trouwens) en net als bij Edward Nortons debuut wist je dat je naar een uitzonderlijk talent aan het kijken was. Reese was ook zo'n actrice die de moeite waard was om te volgen, maar dan verkoos ze plots het pad van de America's Sweetheart-rollen en dan ben ik afgehaakt. Haar acteerprestaties werden ook plots bijzonder eendimensionaal: een lip die pruilt of niet pruilt. Niet echt boeiend meer om naar te kijken. Maar dan kwam ze ijzersterk terug met Walk the Line. Reese, ga nooit meer weg, alsjeblieft. Verder is ze onvergetelijk (grappig) als overachiever Tracy Flick in Election. Daar had ze ook gerust een oscar voor mogen krijgen.


Misschien vreemd aangezien hij maar drie films heeft gemaakt, maar Rimbaud heeft ook niet al te veel dichtbundels geschreven en wordt toch ook beschouwd als een van de beste poëten ooit. Dus Dean mag. Ik heb twee van z'n drie films gezien waarin hij in alletwee een uitzonderlijke knappe prestatie neerzet. James Dean is mooi, ja dat weten we wel, maar hij slaagt er toch in om ons naast de enorm magnetische pretty boy te laten kijken zodat we ook kunnen zien dat die enorme pretty boy ook heel goed staat te acteren. Voor mij is zijn film Rebel Without a Cause, ik werd verliefd op Dean in die film (doe ik wel vaker blijkbaar). En ik vind het niet erg om er vaker naar te kijken. Dat doe ik zelfs geheel vrijwillig.

En ik weet wel: Kathy Bates, Anthony Hopkins en Denzel Washington horen ook thuis in het lijstje van de alltime greatests maar dan zou ik er een top 30 van moeten maken. En alweer een paar acteurs vergeten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten