fashionista's zijn niet dom

Heerlijk toch, een eigen blog waarin je op een miniscule webruimte te keer gaan tegen alles wat niet in jouw straatje past. De onbelangrijke dingen natuurlijk als eerste. Mijn blog is dus ook een forum, mijn eigen forum. In het verleden fulmineerde ik al tegen het enge enge rockism (niet hoofdletterwaardig), nu tegen de enge enge antifashion brigade.  

Ik heb er geen enkel probleem mee om me als fashionista te uiten, als je me op straat ziet lopen weet je 't meestal wel, hoor. Een casual spijkerbroek met casual T-shirt met casual trui is niet iets waarin je mij snel zal zien lopen, laat staan dat ik iets casual zal dragen. Ik ben geen Gapmeid. Zoals vermeld heb ik daar dus zelf enkel geen probleem mee. Anderen daarentegen durven je nogal es met een vreemde, afwijzende blik te bekijken zodra ze merken dat je enige moeite doet met je kleren: in hun ogen ben jij dan de chiquétrut of anders het leeghoofd.

Ik ben dat beu. Beu.       

Ondertussen hebben we (en maar goed ook) andere populaire cultuurproducten als graffiti, strips (wat de graphic novel betreft tenminste) en film gepromoveerd tot een volwaardige kunstvorm, alleen de mode blijft hierin achter. Langzaamaan merk je wel verandering dankzij prestigieuze musea die van tijd es een couturierexhibitie houden, toch het idee leeft nog steeds dat mode niet interessant is. 

Waarom zou een Margiela geen kunst mogen heten en een Malevich wel? Eerlijk, ik denk dat niemand daar een plausibel antwoord op kan geven want het zijn gewoon vooroordelen. 

Als ware kunstfreak is het niet vreemd dat ik me ook op een modieus pad begeef. En vertel me nu niet dat zoiets dom is.  

Wat is kunst?