vrijdag 24 april 2009

chronische hypochondrie

Je weet niet wat hypochondrie is tot je mij ontmoet. Of nee, ik ben niet het type dat ermee de dokter en anderen lastig maakt, eigenlijk voornamelijk mezelf. En da's al vreselijk genoeg. Hypochonder zijn is geen pretje, de voortdurende angst met een of andere onbehandelde (misschien zelfs fatale) ziekte rond te lopen is niet bepaald een welkom, relaxt gevoel, want dat is hypochondrie in feite: de angst ziek te zijn. 
Het begon op m'n zevende nadat ik een film zag over een kind met taaislijmziekte en ik er plots van overtuigd was dat ik het ook had. Alleen de symptomen ontbraken wel. Dus voor anderen kan het best lachwekkend zijn: een jonge medehypochonder vertelde me dat ze haar partner 's nachts soms wakker dierf te maken omdat ze bang was dat ze een hartstilstand zou krijgen. Daarbij stond ze klaar met telefoon om een ambulance te bellen. Inderdaad, die plotse hartkloppingen, vreselijk: vroeger had ik de gewoonte om dan eenvoudige oefeningen te doen in de hoop een hartstilstand tegen te houden. Ook met de telefoon in de hand natuurlijk om tijdig een ambulance te kunnen bellen. Want zo doet een malade imiginaire. Sinds ik heb gelezen dat hartkloppingen heel normaal zijn ben ik daar een stuk rustiger in geworden.
Voor een hypochonder is elke prikkel voldoende om een nieuwe ziekteangst te ontketenen. Omdat m'n onderbuurvrouw stemmen en geluiden hoorde die er dus niet waren dacht ik zelf dat een zogenaamd gerinkel (dat me al dagenlang irriteert) ook enkel in m'n hoofd zat. Tot ik vanmorgen even verder door het raam keek dan normaal en daar inderdaad een bel zag staan. Oké. 
Maar desalniettemin het laatste voorbeeld ten spijt, tegenwoordig ben ik al wel kalmer geworden in al m'n hypochondrieheid: op een dag las ik de gevleugelde woorden: "Het is nutteloos om je zorgen te maken alvorens het probleem zich er daadwerkelijk stelt." en telkens als de angst opspeelt denk ik daaraan. We zullen wel zien. En da's best knap voor een der Molières spotfiguren, de ware hypochonder. Want daar zou best wel es een pil voor mogen zijn. 

2 opmerkingen:

  1. Ik heb er ook last van, van hypochondrie. Veel gelezen maar nog niet veel antwoorden gevonden. Wel een ander geluid: Hypochondrie zelf aanpakken
    weer eens iets anders

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb er ook last van, van hypochondrie. Veel gelezen maar nog niet veel antwoorden gevonden. Wel een ander geluid: Hypochondrie zelf aanpakken
    weer eens iets anders

    BeantwoordenVerwijderen